Zatrucia pokarmowe to potoczna nazwa zespołu objawów żołądkowo-jelitowych, powstających po zjedzeniu żywności zawierającej jakiś toksyczne bakterie. Zespół taki w zależności od rodzaju bakterii, które go spowodowały, rozwija się po kilku lub kilkunastu godzinach do zjedzenia zakażonego pokarmu. W przebiegu choroby występuje zespół objawów nieżytowych ze strony żołądka i jelit.

Choroba Leśniewskiego-Crohna jest swoistym zapaleniem, umiejscawiającym się w ścianie różnych odcinków przewodu pokarmowego. Najczęściej zmianom ulega końcowy odcinek jelita cienkiego łączenie z początkowym odcinkiem jelita grubego. Choroba ta może wystąpić w każdym wieku, najczęściej jednak rozpoczyna się pomiędzy 15 a 35 rokiem życia.

Pieczywo jest najpospolitszym i najczęściej spożywanym przetworem mącznym. Chleb jada się na całym świecie. Jest znany od 10 tysięcy lat. Pierwotnie były to placki ze śrutu i maki zarobionej wodą i pieczone na rozgrzanych kamieniach, w popiele, później na blachach. Starożytni Egipcjanie mieli już opracowaną technikę wypieku chleb i prawdopodobnie oni pierwsi spulchniali ciasto drożdżami.

Trądzik młodzieńczy wynika z nadreaktywności gruczołów łojowych i towarzyszących im infekcji bakteryjnych. Na powierzchni skóry gromadzą się zanieczyszczenia. Utarło się przekonanie, że powinno się taką skórę zmywać preparatami o działaniu wysuszającym.

Lecznicze właściwości różnego rodzaju glinek znane są od wieków. Kąpiele błotne od dawna wykorzystywane były w leczeniu chronicznych i szczególnie uciążliwych dolegliwości takich jak neuralgia czy zapalenie skóry. Niezwykle właściwości gliny znane są również w świecie zwierzęcym. Wiele gatunków specjalnie dobiera swoje terytoria, aby zawierały jak najwięcej tej substancji.

Medycyna ajuwerdyjska nie jest terapią w ścisłym znaczeniu tego słowa. Jest ona raczej systemem zapobiegania chorobom poprzez zapewnienie balansu trzech "nieredukowalnych zasad" funkcjonowania ludzkiego ciała. Wywodzi się z tradycyjnej wiedzy wschodniej, tzw. Wedy, odkrytej przez mędrców ponad 3000 lat temu.

Apiterapia, leczenie miodem, to terapia znana od niepamiętnych czasów. Już przed tysiącami lat doceniano jej zbawienne właściwości. Produkty wytwarzane przez pszczoły dzielą się na produkowane z zebranego pyłku, jak miód, pierzga, czyli „chleb pszczeli„ , i propolis, oraz na wydalane, jak mleczko pszczele i jad. Każdy z tych produktów ma szerokie zastosowanie w lecznictwie i profilaktyce.

Organizm ludzi po osiągnięciu pełni dojrzałości, w miarę upływu lat zwalnia swoje procesy życiowe i zaczyna pracować mniej wydajniej. W mózgu, w miarę starzenia się, ubywa komórek, mięśnie tracą siłę, stawy elastyczność, system trawienny staje się mniej tolerancyjny, a wzrok i słuch ulegają pogorszeniu. Jest to zupełnie naturalne etapy ludzkiego życia i „trzeci wiek „ nie powinien kojarzyć się jedynie z problemami zdrowotnymi i koniecznością usunięcia się w cień codziennego życia. 

Apitoksynoterapia polega na leczeniu jadem pszczelim, bezbarwnym, gęstym płynem o słodko-kwaśnym smaku. Jest to terapia dość bolesna, gdyż najbardziej skuteczny jad wprowadzany jest bezpośrednio w ciało człowieka. Można również przyjmować go w tabletkach lub roztworach.

Agrest jest rośliną powszechnie wystękującą w naszej strefie klimatycznej. W stanie dzikim można go spotkać w Azji, Europie środkowej i Ameryce Północnej.  Pędy tego wieloletniego krzewu pokryte są kolcami różnej wielkości, w zależności od gatunku. Większość odmian ma pędy sztywne, proste, liście o blaszkach trój lub pięciodzielnych, z ząbkowaniem na brzegi. Agrest jest rośliną łatwą w uprawie i odporna na mróz.

Aromaterapia jest terapią polegającą na leczeniu za pomocą zapachów. Wykorzystuje ona czyste, pachnące olejki eteryczne roślin o właściwościach terapeutycznych. Służy poprawie stanu zdrowia i samopoczucia, zapobieganiu chorobom i przywróceniu równowagi energetycznej ciała.