
Apiterapia, leczenie miodem, to terapia znana od niepamiętnych czasów. Już przed tysiącami lat doceniano jej zbawienne właściwości. Produkty wytwarzane przez pszczoły dzielą się na produkowane z zebranego pyłku, jak miód, pierzga, czyli „chleb pszczeli„ , i propolis, oraz na wydalane, jak mleczko pszczele i jad. Każdy z tych produktów ma szerokie zastosowanie w lecznictwie i profilaktyce.
Miód
Miód naturalny wytwarzany jest w ulu z nektaru kwiatowego lub ze spadzi. Jest stężonym roztworem cukrów, głównie prostych, jak glukoza i fruktoza. Duża ich zawartość kwalifikuje miód jako lek:
- w chorobach serca,
- wrzodach żołądka i dwunastnicy,
- w dolegliwościach wątroby ,
- skóry,
- chorobach oczu.
W miodzie znajdują się ponadto enzymy, kwasy organiczne, sole mineralne, białka, związki azotowe, witaminy, olejki eteryczne, barwniki i pierwiastki, takie jak: sól, potas, wapń, żelazo, magnez, srebro, bar, chrom, wanad, wolfram, kobalt. Na uwagę zasługuje wysoka wartość kaloryczna tego produktu - około 3000 kcal/kg.
Właściwości miodu
O leczniczych właściwościach miodu decydują rośliny, z jakich pszczoły zbierały nektar. Niebywałą zaletą miodu jest łatwość jego przyswajania przez organizm. Cukry proste są bezpośrednio wchłaniane do krwi. W normalnych ilościach miód nie powoduje ujemnych skutków w organizmie. Niegdyś był stałym składnikiem większości maści, mikstur i nalewek leczniczych.
Przy regularnym stosowaniu miód:
- wzmacnia i stymuluje pracę serca
- poprawia samopoczucie
- regeneruje siły
- usuwa stan przygnębienia
- pobudza apetyt
- przyczynia się do przedłużenia ludzkiego życia
- jest szczególnie zalecany przy gojeniu się ran
- schorzeniach gardła
- żołądka
- wątroby
- przy wysiłku umysłowym
Częste spożywanie miodu przez ludzi zdrowych zwiększa ich sprawność umysłową, zapobiega apatii i przygnębieniu, uodparnia na przeziębienia oraz infekcję bakteryjne, poprawia wydajność fizyczną i w niewielkim stopniu zwiększa wagę ciała.
Propolis czyli kit pszczeli
Propolis jest jednym z najcenniejszych leków w medycynie naturalnej. Jest substancją bardzo złożoną, bogatą w biologicznie czynne związki chemiczne. Ponad połowę składu propolisu tworzą żywice, najczęściej topoli, osiki, wierzby, sosny, kasztanowca, a także pyłek kwiatowy, wosk i ślina pszczół. Skład propolisu jest różny w zależności od miejsca wylotu pszczół i rosnącego tam drzewostanu.
Propolis poprawia wzrok, leczy stany zapalne jelit, regeneruje tkankę chrzęstną i kostną. Dzięki właściwościom bakteriobójczym zapobiega powikłaniom infekcyjnym, łagodzi stany zapalne, nerwowe. Pozytywnie wpływa na psychikę, wzmacnia organizm, poprawia pamięć, sprawność fizyczną i psychiczną. Działa skutecznie w schorzeniach prostaty, leczy oparzenia skórne, łuszczycę, egzemę, astmę, choroby wrzodowe żołądka i dwunastnicy. Pomaga przy owrzodzeniach żylaków, powierzchniowych uszkodzeniach skóry, różnego rodzaju odleżynach, a także zapaleniach kostnych.
Zawarty w propolisie aminokwas siarkowy - cystyna - wzmacnia porost włosów.
Propolis stosowany pod postacią różnych preparatów, może to być mieszanina miodu i propolisu, a także miodu, propolisu i pyłku kwiatowego lub miodu i soku ze świeżej pokrzywy majowej.
Uwaga!
O stosowaniu kitu pszczelego musi decydować lekarz.
Mleczko pszczele
Mleczko pszczele jest wydzieliną gruczołów gardzielowych pszczół, mieszczących się w przedniej części głowy. To płynna substancja barwy kremowej, w smaku lekko kwaśna, ostra i cierpka. Stanowi odżywkę i lek. Zawiera m.in.
- węglowodany
- tłuszcze
- białka
- witaminy
- mikroelementy
- aminokwasy
Mleczko pszczele aktywizuje przemianę materii, hamuje rozwój miażdżycy, normalizuje czynności gruczołów dokrewnych i przewodu pokarmowego. Leczy też choroby nerwowe, obniża poziom cholesterolu, obniża poziom cukru we krwi. Pobudza apetyt, poprawia wzrok i słuch. Usuwa zmarszczki i wygładza skórę twarzy. Wzmacnia również odporność na infekcję, zmniejsza dolegliwości serca oraz zapobiega awitaminozie.