Sezam to jednoroczna roślina lub wieloletnia roślina z rodziny sezamowatych, pochodząca z Azji . Już 2 tysiące lat temu znana była w Chinach. Istnieje kilkadziesiąt jej gatunków, z których uprawiane spotyka się na obszarach podzwrotnikowych. Nasiona sezamu indyjskiego są cennym źródłem olejów nienasyconych ( 54,8 g na 100g ), witamin – A, B, E oraz soli mineralnych; potasu, magnezu i wapnia.

Szczypiorek to roślina cebulowa z rodziny liliowatych. Rośnie dziko w Europie i Azji, bywa też uprawiana. Ma cienkie, delikatne i intensywnie zielone liście, długości 15-20 cm. Wyrastają z poziemnych łodyg, są wewnątrz puste, na przekroju okrągłe. Po ścięciu odrastają. Liście i pędy kwiatostanowe są jadalne. Szczypiorek był znany i ceniony już w starożytności. Bardzo popularną rośliną przyprawową stał się w średniowieczu. 

Tymianek pospolity to roślina uprawna z rodziny warugowatych. W stanie naturalnym spotyka się tymianek w basenie Morza Śródziemnego, gdzie jest powszechnie uprawianym w ogrodach i doniczkach. Był znany już w starożytności Grecy cenili go jako lek, kadzidło i przyprawę a w Rzymie był używany do celów kulinarnych. Poza Alpy dotarła w XI wieku.

Bulwy są bogate w składniki mineralne, np. wapń, żelazo i magnez.
Ziemniak jest byliną z rodziny psiankowatych. Uprawiany był przed naszą erą przez Inków. Pochodzi prawdopodobnie ze środkowego Chile i do Europy został sprowadzany na początku XVI wieku przez Hiszpanów. W Polsce pojawia się przypuszczalnie po wyprawie wiedeńskiej Jana III Sobieskiego jako roślina ozdobna i lecznicza.

Proces usuwania z organizmu zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii nazywany jest wydalaniem.
Dializa wykonywana jest w celu wyrównania składu płynów ustrojowych. Zasadą dializy jest stosowanie błony półprzepuszczalnej, która oddziela krążącą w obwodzie poza organizmem krew chorego od płynu dializacyjnego o składzie podobnym do surowicy krwi.

Inne nazwy tej rośliny brzmią Chróścina jagodna lub poziomkowe drzewo. Należy ona do rodziny wrzosowatych i obejmuje około 20 gatunków. Występuje w krajach śródziemnomorskich, Irlandii, Skandynawii, Azji oraz Ameryce Południowe i Środkowej. W Europie roślina ta przede wszystkim jest rozpowszechniona jako krzew ozdobny.

Nerki, obok narządów pęcherza moczowego i cewki moczowej wchodzą w skład układu moczowego, którego praca polega na usuwaniu zbędnych produktów przemiany materii z krwi i wydalaniu ich z organizmu wraz z moczem. Wiele czynników może prowadzić do zakłócenia pracy nerek i w konsekwencji do wielu chorób układu moczowego.

Choroba polega na powstawaniu w nerkach lub innych częściach dróg moczowych niewielkich kamieni, będących złogami nierozpuszczalnych soli. Zbudowane są one ze szczawianu i fosforanu wapnia. Duże stężenie szczawianów w moczu zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia kamicy. Kamienie w nerkach i moczowodzie objawiają się kolkowym bólem w okolicach lędźwi, kamienie w pęcherzu moczowym zwykle powodują trudności z oddawaniem moczu.

Nowotwory nerek występują w każdym wieku, niezależnie od płci. Wśród nowotworów łagodnych, spotyka się naczyniaki, włókniaki, mięśniaki gładkokomórkowe. Najczęściej te nowotwory nie wywołują żadnych dolegliwości i rozpoznawane są przypadkowo. Nowotwory złośliwe stanowią 95% nowotworów nerek. Najczęstszy wśród nich jest rak nerek. Występuje głównie u osób po 60. roku życia.

Niewydolność nerek to stan, gdy są one niezdolne do usuwania z organizmu wraz z moczem produktów przemiany materii. Nagromadzenie toksyn prowadzi do objawów zatrucia ustroju. Wyróżnia się dwa rodzaje niewydolności nerek: ostrą i przewlekłą. Przewlekła niewydolność nerek może rozwijać się powoli, ma charakter nieodwracalny. Niezależnie od przyczyn wspólną cechą jest nieuchronny postęp choroby.

Ten gatunek bodziszka, zwany także pychawcem, rośnie dziko prawie w całej Europie, w umiarkowanych strefach Azji ( w tym w Chinach i Japonii), w Afryce, Ameryce i Nowej Zelandii. W Polsce jest o roślina pospolita, upodobała sobie przede wszystkim podmokłe zarośla, lasy i rumowiska. Cała roślina nieprzyjemnie pachnie, szczególnie po roztarciu. Jej sok w miejscu kontaktu ze skórą może wywołać bąble. Ziele bodziszka zawiera garbniki, olejki eteryczne i gorycze.

Roślina ta pochodzi z rodziny astrowatych i inaczej nazywana jest ostem lekarskim i bernardyńskim. Jej określenie (cnicus) pochodzi od greckiego słowa knizein - zranić, co odnosi się do kolców na brzegach liści, natomiast nazwa benedictus przypomina, że dawniej benedyktyni hodowali drapacza do produkcji smacznych likierów. Drapacz lekarski kwitnie w lipcu i sierpniu, a potem wydaje jasnobrunatny owoc, którym jest niełupka z pękiem twardych szczecin. W drapaczu znajdują się garbniki, fawonoidy, poliacetyleny, sole mineralne oraz ślady olejku eterycznego.