Białaczka jest najczęściej występującą chorobą nowotworową w wieku dziecięcym, dotyczy układu białych ciałek krwi. 95% białaczek dziecięcych stanowią tzw. białaczki ostre, a wśród nich dominuje ostra białaczka limfoblastyczna. Pozostałe 5% to białaczka szpikowa przewlekła.

Noworodki i małe dzieci zawsze śpią tyle, ile wymaga tego ich organizm. Problem polega na tym że nie zawsze pory ich snu pokrywają się z godzinami, w których zwykle sypiają dorośli. Czasami przyczyną bezsenności jest początek choroby, a czasami dziecko jest po prostu rozbudzone lub za bardzo podniecone wrażeniami, z jakimi zetknęło się w ciągu dnia.

Jest to rodzaj łojotokowego zapalenia skóry, występującego u małych dzieci. Pojawia się ono najczęściej na głowie, między włosami, ale również może wystąpić na twarzy, szyi, za uszami i w innych miejscach. Dolegliwość na ogół nie jest groźna i w sumie dość łatwa do wyleczenia, jeżeli oczywiście nie dojdzie do poważniejszej infekcji.

Gdy temperatura ciała przekracza normę o 1°C, można mówić o stanie podgorączkowym. Jeśli sięga ona powyżej 38,5° C, mówimy o wystąpieniu gorączki. Temperatura powyżej 38°C jest sygnałem choroby, a konkretnie walki organizmu z zarazkami chorobotwórczymi i sygnalizuje, że należy podjąć pierwsze kroki zmierzające do określenia jej przyczyn.

Jest to częste zaburzenie, występujące u ok. 20-40% niemowląt, objawiające się kilkugodzinnym płaczem zdrowego dziecka. Płacz jest wywołany przez ostry kurczowy ból brzucha. Częściej dotyczy chłopców oraz niemowląt karmionych sztucznie. Bóle pojawiają się zazwyczaj późnym popołudniem i wieczorem.

Są to zaburzenia przydenne połączone z lękiem, krzykiem, zrywaniem się z łóżka. Mogą występować u dzieci między 5. a 7. rokiem życia, chociaż mogą dotyczyć także niemowląt po 6. miesiącu życia. Częściej obserwowane są u chłopców, niż dziewczynek. Pojawiają się między północą a drugą godziną w nocy. Niekiedy lęki nocne są mylone z koszmarami sennymi. 

Fizjologiczne moczenie występuje u niemowląt, jednak po ukończeniu 2 roku życia dziecko nie powinno moczyć się w ciągu dnia, a od ukończenia 3 lat również we śnie. Jednak przed ukończeniem pięciu lat moczenie nocne nie jest traktowane jak problem medyczny. W tym wieku ok. 10% dzieci, głównie , chłopców wciąż moczy się w nocy. Są dwie postacie moczenia nocnego: u dzieci, które nigdy nie przestały się moczyć, oraz u dzieci, które zaczęły moczyć się ponownie.

Starsze nadpobudliwe dzieci rozpiera nadmiar energii, nie potrafi ono usiedzieć w jednym miejscu, ciągle się wierci i czegoś domaga. Tylko na krótko może się skoncentrować, cechuje go brak uwagi i podekscytowanie. W wieku 1-2 lat dzieci łatwo wpadają w złość. Problemy z mową, słuchem lub utrzymaniem równowagi nie należą do wyjątków. Choć nie odbiegają od rówieśników poziom inteligencji, dzieci nadpobudliwe osiągają gorsze wyniki w nauce

Jest to choroba bardzo zaraźliwa choroba wirusowa, która występuje głównie u dzieci. Dzieci chore na odrę mogą zarażać innych od chwili zainfekowaniu poprzez cały okres inkubacji i jeszcze przez tydzień po wystąpieniu objawów. Po jej przebiciu dziecko na ogół nabywa trwałej odporności. Mimo, że jest to choroba dziecięca, zdarzają się przypadki zachorowań u dorosłych.

Jest to choroba zakaźna wieku dziecięcego, wywołana przez infekcje wirusową. U dzieci ospa na ogół ma dość łagodny przebieg, u dorosłych zaś istniej duże ryzyko poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc lub zapalenie opon mózgowych. Gdy dziecko raz zachoruje na ospę, jego organizm na ogół trwale uodparnia się na wywołujący ją wirus.

Pleśniawki to drożdżakowate zakażenie jamy ustnej. Często występują w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Prowadzą wtedy do zmian w zachowaniu dziecka, jego niepokoju. Występują najczęściej w okresie obniżenia odporności organizmu. Pleśniawki mają tendencję do nawrotów.

To przewlekłe schorzenie jest najczęściej powikłaniem ostrego zapalenia ucha środkowego. Może wiązać się z przezroczystym trzeciego migdałka oraz szyjnych węzłów chłonnych limfatycznych, które upośledzają drożność trąbki słuchowej Eustachiusza. Dochodzi wtedy do zablokowania odpływu płynu ropnego z ucha.
Wyróżnia się dwa rodzaje przewlekłego zapalenia ucha: typ śluzówkowy i kostny.