Aloes jest delikatną, wiecznie zieloną byliną, osiągającą od 30 do 60 cm wysokości. Roślinę tę możemy uprawiać na glebach piaszczystych, dobrze przepuszczających, w miejscach miejscach umiarkowanie nasłonecznionych lub w lekkim cieniu. Najłatwiej jest hodować aloes w warunkach domowych ze względu na jego słabą odporność na przymrozki.

W starożytności roślina ta była tak cenna, że Aleksander Wielki w IV w. p.n.e. podbił wyspę na Oceanie Indyjskim, która słynęła z uprawy aloesu. Gatunki uprawiane na Sokotrze dostarczały bardzo poszukiwanego fioletowego barwnika.

Roztarte liście aloesu działają leczniczo w oparzeniach.

UWAGA
Okładów z aloesu nie stosujemy w przypadku poważnych oparzeń, z którymi należy zgłosić się do lekarza

Sok ze świeżych liści aloesu wchodzi w skład kremów i preparatów polecanych w chorobach i stanach zapalnych skóry.

Stosowanie wewnętrzne

Preparaty zawierające wyciąg z aloesu są stosowane w zaparciach spowodowanych nieprawidłową pracą jelit; nalewka aloesowa podawana jest osobom, które długo chorowały, rekonwalescentom po zabiegach chirurgicznych; pomaga organizmowi w stabilizacji i powrocie do prawidłowej przemiany materii we wszystkich tkankach.

Stosowany zewnętrznie

Liście aloesu są przede wszystkim wykorzystywane jako składnik kremów, odżywek i balsamów; wyciąg z tej rośliny stosowany jest w pielęgnacji skóry suchej i spękanej; sok z aloesu dodawany do szamponu przynosi ulgę suchej lub swędzącej skórze głowy. W przypadku lekkiego podrażnienia skóry spowodowanego promieniami słonecznymi można zastosować aloes jako składnik łagodzących okładów.