Zatrucia pokarmowe to potoczna nazwa zespołu objawów żołądkowo-jelitowych, powstających po zjedzeniu żywności zawierającej jakiś toksyczne bakterie. Zespół taki w zależności od rodzaju bakterii, które go spowodowały, rozwija się po kilku lub kilkunastu godzinach do zjedzenia zakażonego pokarmu.
Objawy zatrucia pokarmowego
W przebiegu choroby występuje zespół objawów nieżytowych ze strony żołądka i jelit. Jego nasilenie jest zależne od osobistej odporności chorego, od ilości i rodzaju spożywania drobnoustrojów lub ich toksyn. Generalnie jednak niemal wszystkich chorych dotykają podobne dolegliwości. Pojawia się:
- ból brzucha
- biegunka
- nudności
- wymioty
- ból głowy
- uczucie ogólnego rozbicia
- dreszcze
- gorączka
Przyczyny
Bezpośrednią przyczyną zatruć są wspomniane wcześniej drobnoustroje, najczęściej są to bakterie z rodziny gronkowców, paciorkowców, salmonelli lub patogenne szczepy Escherichia coli, ale czasami powodują, je także wirusy, np. rota-wirus. Niekiedy, mimo przestrzegania zasad higieny, nie udaje nam się uniknąć zachorowania, ale w większości przypadków można mu zapobiegać, stosując odpowiednie środki. I tak należy pamiętać o częstym myciu rąk, zwłaszcza przed przystąpieniem do przygotowania posiłków, nie powinno się spożywać na surowo pokarmów, zawierających białka, a więc mięs, ryb, jajek, a także próbować ich smaku przed ugotowaniem. Jajka powinny być przed użyciem parzone wrzątkiem. Do obróbki surowego mięsa należy używać osobnych deseczek i noży oraz otwieraczy do konserw itp. Urządzenia powinny być bardzo dokładnie czyszczone. Bardzo ważny jest także sposób przechowywania żywności, nie powinna ona znajdować się dłużej niż 2 godz. poza lodówką. Bezwzględnie zabronione jest spożywanie produktów wyglądających „podejrzanie”, czyli znajdujących się w uszkodzonych opakowaniach, wydających niemiłe zapachy lub pokrytych nalotem.
Homeopatia
W przypadku objawów towarzyszących zatruciom pokarmowym polecane są:
- Aloe
- Arsenicum album
- Belladonna
- Discorea
- Colocynthis
Ziołolecznictwo
Należy pamiętać, że zioła działające przeciwwymiotnie i zapierająco można zastosować dopiero wtedy, gdy dolegliwości nie ustępują po mniej więcej dwóch dobach oraz po zasięgnięciu porady lekarskiej. I tak działaniem przeciwwymiotnym odznaczającym się następujące zioła: mierznica czarna, wiązówka błotna, goździkowiec korzenny, żywokost i rozmaryn lekarski oraz mięta pieprzowa. W przypadku nasilonej biegunki można zastosować m.in.
- rzepik pospolity
- wawrzyn szlachetny
- rdest wężownik
- żywokost lekarski
- wiązówkę błotną
- przywrotnik
- czarne jagody
- bodziszka plamistego