
Dąb, należący do rodziny bukowatych, obejmuje ponad 200 gatunków drzew. Ich kora jest znanym od wieków środkiem leczniczym, ale niewielu wie, że sporo spośród nich ma jadalne żołędzie. Dwa najczęściej występujące w Polsce dęby – szypułkowy i bezszypułkowy – oprócz cennego drewna dostarczy kiedyś pożywienia dla ubogiej ludności.
Dzisiaj żołędzie uznawane są za niejadalne, choć są jeszcze miejsca na świecie, gdzie mieli się ja na mąkę. Przyrządzono z niej chleb, ciasto i wiele rozmaitych potraw. Podobno na Półwyspie Iberyjskim nigdy nie szalały epidemie głodu, ponieważ miejscowa ludność w obliczu zagrożenia brakiem jedzenia robiła zapasy mąki mielonej z żołędzi. Dzisiaj owoce dębu służą najczęściej do przyrządzania surogatu smacznej kawy, poza tym są cenioną paszą dla trzody chlewnej.
W Polsce drzewa te rosną pospolicie na terenach nizinnych i w niższych partiach gór, w Europie można je spotkać prawie wszędzie oprócz terenów najdalej wysuniętych na południu i północy.
Ukryte wśród liści owoce dębu białego często są stosowane w chorobach układu pokarmowego.
Za jadalne i smaczne uznaje się żołędzie dębu białego. Zasięg jego występowania obejmuje przede wszystkim wschodnie rejony Stanów Zjednoczonych. Jest to drzewo osiągające około 30 m wysokości. Ma okrągłą, pokaźną koronę, a kora na pniu łuszczy się i ma brązowoszary, czasem też białawy odcień. Liście mają odwrotnie jajowaty, podłużny kształt i tępo zakończone brzegi łatek.
Oprócz jadalnych owoców dąb biały dostarcza cennego drewna, które wykorzystywane jest do wyrobu beczek, podkładów kolejowych, mebli, koszyków czy wagonów kolejowych. Żołędzie otoczone miseczką powstałą z przekształconych przylistków są energetycznym pokarmem, który zawiera znaczne ilości skrobi, poza tym cukry oraz garbniki. Zaliczone są do orzechów i wykazują podobne działanie.
Kora dębu jest cennym surowcem leczniczym.
Stosowany wewnętrznie
Żołędzie dębu białego dostarczają organizmowi sporą dawkę energii, pomagają w przypadku wielu chorób przewodu pokarmowego, biegunek, nieżytów żołądka i jelit, zatruć pokarmowych, wzdęć, owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, wykazują regulacje i oczyszczenie organizmu.