Portulaka jest rośliną jednoroczną z rodziny portulakowatych (Portulaceae). Pochodzi z Indii. Była znana i uprawiana w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie. W środkowej Europie pojawiła się w średniowieczu, zyskując dużą popularność. W Polsce jednak jej uprawa nigdy się nie upowszechniła . Dziś znane są dwie odmiany: portulaka- lubiana roślina ozdobna oraz portulaka pospolita - roślina warzywna.
Występowanie
Portulaka pospolita występuje w południowej i środkowej Europie. Osiąga ok. 60 cm wysokości. Jej soczyste, błyszczące, często czerwonawe łodygi są płożące lub podnoszące się, rozgałęzione od nasady. Drobne liście mięsiste, błyszczące, ciemnozielone, jajowatego kształtu.
Kwitnie od lipca do października- ma małe, białe lub żółtawe kwiaty, szybko przekwitające. Cała roślina jest lekko słonawa. Nie ma szczególnych właściwości leczniczych, ale jest ceniona ze względu na walory smakowe oraz zawarte w niej soki mineralne, przede wszystkim wapń, fosfor i żelazo, a także witaminy, szczególnie A, B1 i B2. Portulaka pospolita zbierana przed kwitnieniem znajduje największe zastosowanie jako przyprawa do sałatek i surówek. Drobno posiekane liście i mięsiste łodyżki mogą być dodawane na surowo do zup np. pomidorowej, do jarzyn np. szpinaku, do zielonej sałaty. Liście można też przyrządzać tak jak szpinak, a ogonki i łodygi- jak szparagi. Małe pączki po zamarynowaniu przypominają w smaku kapary. Na przetwory zimowe nadają się również liście, które można marynować w soli , occie lub winie.
Stosowana wewnętrznie
Portulaka pospolita pomaga w stanach zapalnych i jako środek przeciw szkorbutowi.