Koper to roślina z rodziny baldaszkowatych. Koper ogrodowy jest bardziej popularny od włoskiego.

Koper ogrodowy

Koper ogrodowy jest uprawiany, można też spotkać zdziczały. Jego liście są bardzo zdrowe – zawierają wapń, żelazo, fosfor oraz witaminy: A, C, D, E, K, B1, B2, kwas foliowy. Drobno posiekany dodaje się do gotowanych i surowych warzyw, zup oraz sosów, podnosząc ich walory odżywcze, smakowe i zapachowe. Nasiona kopru zbiera się dojrzałe, o brązowym kolorze. Zawierają olejek eteryczny ( w nim karwon i limonen).

Koper ogrodowy zawiera więcej witaminy C niż natka pietruszki.

Stosowany wewnętrznie

Jako napar i nalewka koper ogrodowy:

• pomaga przy wzdęciach, kolce, zwłaszcza dziecięcej.
• Pobudza laktacje.
• Może być używany przy bezsenności.
• Może działanie przeciwwymiotne.
• Żucie nasion likwiduje nieprzyjemny zapach z ust.

Mieszanka kopru włoskiego i z korzeniem lukrecji gładkiej i liśćmi mięty pieprzowej jest dobrym środkiem wykrztuśnym.
Koper włoski z kminkiem, kolendrą i anyżkiem pomaga przy zaburzeniach trawiennych.

Koper włoski

Koper włoski pochodzi z krajów śródziemnomorskich i zachodniej Azji, uprawiany jest na całym świecie. Wymaga dobrej, wilgotnej, wapiennej gleby oraz słońca. Nasiona zawierają m.in. olejek eteryczny ( w nim anetol i fenchon). Na przyprawę do potraw ze względu na specyficzny posmak nie bardzo się nadaje.

Stosowany wewnętrznie

Jako napar z nasion koper włoski:

• pobudza czynności żołądka i laktację.
• Zwiększa apetyt, leczy chroniczne zaparcia, łagodzi kolki u dzieci i niemowląt.
• Jest moczopędny i pomaga przy miesiączkowaniu, wpływając na ukrwienie macicy.
• W odróżnieniu od kopru ogrodowego działa też wykrztuśnie – przy nieżytach dróg oddechowych, astmie, krztuścu.
• Może być stosowany do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych.
• Składniki olejku eterycznego przechodzą do mleka matki działając na oseska wiatropędnie.

Surowcem leczniczym jest owoc kopru włoskiego – Fructus Foeniculi.