Anyż, zwany popularnie anyżkiem, pochodzenia z Egiptu i Azji Mniejszej. Jest rośliną jednoroczną, jego łodyga dorasta do wysokości 50 cm, występuje w
miejscach słonecznych i osłoniętych od wiatru, preferuje gleby zasadowe o dużej zawartości wapnia. W okresie dojrzewania potrzebuje wysokiej temperatury. Owoce anyżu zawierają około 3% olejku anyżowego. Jako roślina lecznicza, a także dodatek do ciast, potraw i napojów był używany już przez Egipcjan około 1500 lat p.n.e. Cenili go także rzymianie jako dodatek do wypieku mustaceum - rodzaju aromatycznego ciasta - podawanego na koniec uczty w celu poprawienia trawienia. W Grecji do posiłków serwuje się mocno schłodzony likier anyżowy zwany uzo.

Napar z anyżkiem słodzony miodem pomaga w niestrawności.

Stosowany zewnętrznie

Olejek z nasion anyżu jest składnikiem płynów do płukania jamy ustnej, pasty do zębów oraz perfum.

Stosowany wewnętrznie

Napar z anyżu:

• stosuje się w chorobach górnych dróg oddechowych,
• wykazuje on działanie wykrztuśne, rozcieńczając śluz zalegający w oskrzelach;
• wpływa stymulująco na proces laktacji u kobiet karmiących.
• olejek anyżowy ułatwia wydalanie gazów, zapobiega wzdęciom,
• wpływa rozluźniająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego,
• niekiedy powoduje odbijanie,
• w chorobach nerek anyż stosuje się jako środek o działaniu moczopędnym,
• pomaga również w stanach napięcia nerwowego i przedmiesiączkowego,
• nalewka anyżową podawana przed posiłkiem wzmaga apetyt i ułatwia trawienie.