Nadmierne pocenie się stan, w którym wydzielanie potu jest większe niż normalnie przyjęte. Istnieją duże indywidualne różnice w wydzielaniu potu i niekiedy ustalenie, co jest stanem fizjologicznym, a co patologią dość trudne. Nadmierne pocenie może być uogólnione lub miejscowe.
Objawy
Pocenie miejscowe dotyczy najczęściej dłoni, stóp, pach, w mniejszym stopniu twarzy i pachwin. Nieprzyjemny zapach potu jest zjawiskiem, z którym dość łatwo można sobie poradzić, utrzymując prawidłową higienę osobistą, gdyż pochodzi on nie tyle z samego potu, co z potu stykającego się z bakteriami znajdującymi się na powierzchni skóry. Jedynie w przebiegu niektórych chorób (cukrzyca reumatoidalne zapalenie stawów) zapach potu może być nieprzyjemny sam z siebie.
Moczenie stóp w wodzie z dodatkiem odpowiednich olejków powoduje zmniejszenie wydzielania potu.
Przyczyny
Wydzielanie potu jest zjawiskiem termoregulacyjnym, to znaczy procesem, który jest potrzebny do utrzymania stałej temperatury ciała, mimo zmieniających się warunków zewnętrznych. Przy zwiększonej pracy mięśni lub przy wysokiej temperaturze otoczenia jest zjawiskiem całkowicie normalnym. Może być także nasilone w czasie snu, co spotyka się często u dzieci. Ponadto, występuje pocenie emocjonalne związane z większą, podczas zdenerwowania, aktywnością układu współczulnego, który reguluje procesy wydzielnicze gruczołów potowych.
Uogólnione nadmierne pocenie może występować jednak jak objaw chorób ogólnoustrojowych. Spotykamy je w cukrzycy, w nadczynności tarczycy, w okresie przemian hormonalnych, tj. w okresie dojrzewania, przekwitania, w ciąży. Następną przyczyną zwiększonej potliwości są stany chorobowe przebiegające z gorączką, a także choroby nowotworowe krwi np. białaczka, ziarnica złośliwa oraz choroby przewlekłe, takie jak gruźlica, bruceloza, reumatoidalne zapalenie stawów.
Leczenie naturalne
Leczenie uogólnionego nadmiernego pocenia polega na wykryciu i usunięciu, jeśli to możliwe, przyczyny tej patologii. Wielką rolę odgrywają jednak prawidłowa higiena osobista oraz noszenie odpowiedniego rodzaju odzieży i obuwia, w przypadku nadmiernego pocenia się stóp. Przeciwwskazane jest noszenie tkanin nieprzewiewnych ze sztucznych włókien. Odpowiednie są zaś wszystkie tkaniny bawełniane i naturalne. Obuwie nie może być gumowe czy plastikowe, lecz najlepiej skórzane i o takim modelu, który umożliwia stopom oddychanie. Także skarpetki i rajstopy muszą być koniecznie bawełniane.
Aromaterapia
Poleca się moczenie stóp w wodzie z dodatkiem olejku sosnowego, który jest naturalnym dezodorantem. Kąpiel z dodatkiem palczatki cytrynowej odświeża i oczyszcza całe ciało. Regulująco na wydzielanie gruczołów łojowych działają też olejek cyprysowy i z geranium. Można je wcierać rano i wieczorem z miejsca o nadmiernej potliwości.
Homeopatia
Przy pocących się stopach polecany jest Sulphur. Gdy występuje duża ilość lepkiego potu, warto spróbować preparatu Hepar sulphuricum, a przy nadmiernym poceniu się w nocy, gdy pot występuje na piersiach, udach i na plecach, preparatu Sepia.
Ziołolecznictwo
Nadmierne pocenie zmniejsza niekiedy regularne picie naparu z szałwii. Podobne działania wykazuje także porost islandzki. Przy nadmiernej wrażliwości emocjonalnej, w stanach lękowych zaleca się: kozłek lekarski, miętę pieprzową, krwawnik, rumianek, arcydzięgiel, chmiel i rutę. Aby zlikwidować nieprzyjemny zapach stóp. Należy codziennie przez 10-20 min moczyć nogi w wodzie z dodatkiem 25 g skrzypu polnego oraz łyżki soli kuchennej. Po kąpieli należy nogi opłukać zimną wodą.
