Cukrowe jabłko jest przedstawicielem rodziny flaszowców, do której należy także cherymoja. Inne nazwy tego owocu to atemoja, anan, hanon, ata, rinin, meba czy sarisa. Nazwa jest tyle, ile miejsc, w których znane jest cukrowe jabłko. Tak jak inne flaszowce, roślina ta pochodzi prawdopodobnie z tropikalnych rejonów Ameryki Środkowej i Archipelagu Antylskiego, rośnie także w Kalifornii i na Wyspach Kanaryjskich. Największe uprawy tego jabłka znajdują się w Indiach na Kubie, Dominikanie, w Ekwadorze, Wenezueli, Meksyku i Tajlandii. Nietrwałość owoców i wynikające stąd problemy z transportem powodują, że są one nieznane w wielu rejonach Świata.
Botaniczna nazwa cukrowego jabłka brzmi flaszowiec łuskany lub łuskowaty. Jest to krzew lub drzewo osiągające 8m wysokości. Liście mają eliptyczne lub lancetowate kształty i przynajmniej raz w miesiącu wszystkie opadają. W ich katach wyrastają żółtawe kwiaty. Rosną pojedynczo lub podwójnie, nie pachną zbyt pięknie i nie zachwycają barwą czy wyglądem. Owoc jest niewielkich rozmiarów (do 10 cm długości), ma sercowaty kształt przypominający nieco szyszkę lub małego karczocha. Złożony jest ze zrośniętych niewielkich owoców, które nie są ze sobą ściśle związane. Ma zazwyczaj żółtozieloną barwę i pokryty jest biało niebieskawym nalotem. Jak wszystkie flaszowce, cukrowe jabłko skrywa sporą liczbę czarnych lub brązowych, spłaszczonych, błyszczących ziarenek. Miąższ ma śmietankową barwę, jest ziarnisty lub ma konsystencję budyniu. Zachwyca słodko –kwaskowatym smakiem przypominającym cynamonowiec. Jest to niezwykle smaczny i aromatyczny owoc, który można spożywać na surowo. Uzyskuje się z niego wiele różnych przetworów, napojów, lemoniad, sorbetów, koktajli mlecznych oraz lodów.
Owoce flaszowca łuskanego zawierają tłuszcze, olejek eterycznych, kwasy organiczne, składniki mineralne ( w tym żelazo, fosfor i wapń) oraz witaminy C i A. Warto dodać, że z nasion cukrowego jabłka wytwarza się żółtawy jadalny olej, który służy też do produkcji mydła i który używany jest w przemyśle kosmetycznym i perfumeryjnym.

Przypominający szyszkę owoc skrywa w swym wnętrzu aromatyczny, słodko-kwaśny miąższ.

Z cukrowego jabłka otrzymuje się znakomite przetwory.

Roślina ta świetnie nadaje się do domowej uprawy w doniczce.

Stosowane zewnętrznie

Kąpiele z dodatkiem odwaru z liści cukrowego jabłka pomagają w przypadku bólów reumatycznych.

Stosowane wewnętrznie.

Cukrowe jabłko dostarcza sporych ilości węglowodanów, uzupełnia niedobory wapnia, działa moczopędnie i przeciwgorączkowo, usuwa toksyczne substancje z organizmu, odmładza i dodaje energii, można je spożywać podczas przeziębień, anginy i katarów, poprawia procesy trawienne, stosowane jest w przypadku niestrawności, nieżytów żołądka i jelit, leczy czerwonkę i biegunkę, pomaga w nerwicach, przemęczeniu i stanach depresyjnych; odwar z kory oraz z korzenia wykorzystuje działanie ściągające.