Oman wielki jest rośliną wieloletnią o charakterystycznym, bulwiastym, owłosionym korzeniu; silnie rozkrzewiona łodyga może osiągnąć 2 m wysokości. Roślina ta pochodzi z terenów Azji Środkowej, uprawiana jest niemal w całej Europie i Ameryce Północnej. W stanie dzikim można ją spotkać a skrajach lasów, nad brzegami rzek, na podmokłych łąkach i w rowach. Korzeń omanu ma ostry, palący smak oraz intensywny zapach. Leczniczo roślina ta stosowana jest przeważnie w zwalczaniu dolegliwości związanych z układem pokarmowym.

Z zioła robi się cukierki łagodzące dolegliwości występujące w astmie.

Uwaga

Przedawkowanie doustnych preparatów zawierających oman wielki grozi wystąpieniem silnych wymiotów.

Oman stosowany jest w zaburzeniach menstruacyjnych.

Stosowany zewnętrznie

Odwar z kłączy służy do płukania jamy ustnej w stanach zapalnych dziąseł, przemywa się nim trudno gojące się rany.

Stosowany wewnętrznie

Napar z korzenia wzmaga pracę jelit i ułatwia trawienie, stosowany jest również w walce z pasożytami przewodu pokarmowego oraz jako środek moczopędny.