Rokitnik to ciernisty krzew wysokości nawet 4-8 m. Ma lancetowate liście pokryte srebrzystymi włoskami. Z wierzchu są oliwkowozielone, srebrzyste, a od spodu popielate, podobne do liści wierzby. Jest to roślina dwupienna. Kwiaty męskie są drobne, zebrane w kuliste kwiatostany, żeńskie natomiast tworzą kłosokształtne grona. Kwiaty są żółtawe lub zielonkawe, po ich przekwitnięciu we wrześniu pojawiają się dekoracyjne owoce - soczyste pomarańczowe pestkowce kształtu owalnej jagody. Rokitnik do prawidłowego rozwoju potrzebuje dużo światła, dlatego raczej nie występuje w lasach. Tworzy zwarte zarośla, które w Polsce można zobaczyć na wydmach nadmorskich, piaszczystych urwiskach.

Zbiór owoców zaczyna się pod koniec sierpnia. Są one cennym surowcem leczniczym, zawierają m.in witaminy C, P, B1, B2, E, prowitaminę A oraz sole mineralne. Poza owocami wykorzystuje się również liście młode gałązki rokitnika.

Olej z rokitnika odżywia i uodpornia skórę.

Stosowany wewnętrznie

Przetwory z owoców rokitnika zwyczajnego zabezpieczają przed powstawaniem zmian zwyrodnieniowych, zakrzepów i skurczów, duża zawartość witaminy C sprawia, że pomagają w wielu chorobach objawiających się gorączką, uzupełniają niedobory witamin, leczą wrzody żołądka i dwunastnicy, długotrwałą biegunkę, gościec, reumatyzm.

Stosowany zewnętrznie

Tłusty olej z rokitnika zwyczajnego wspaniale działa na skórę, nadaje jej elastyczność, leczy oparzenia, odmrożenia, odleżyny, poparzenia słoneczne, rany oda także stany zapalne pochwy i szyjki macicy oraz nadżerki.