Świnka jest ostrą, uogólnioną chorobowego zakaźną. Prowadzi do bolesnego powiększenia ślinianek przyusznych. Po chorobie pozostaje zazwyczaj trwała odporność, chociaż znane są przypadki dwukrotnego przebycia świnki. Najczęściej cierpią na nią dzieci w wieku od 3 do 10 lat, ale może dotknąć także osoby dorosłe. Niemowlęta do 6. miesiąca życia są chronione w sposób naturalny, gdyż mają przeciwciała odpornościowe przekazane od matki przez krew. Świnka ma najczęściej łagodny przebieg, ale powikłania, które mogą wystąpić są bardzo groźne. Okres wylęgania wynosi od 14 do 21 dni od czasu kontaktu z chorym ze świnką. Zarażona osoba jest źródłem zakażenia siedem dni przed pojawieniem się objawów oraz przez cały czas, aż do ich ustąpienia.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, należy izolować dziecko do czasu ustąpienia obrzmienia ślinianek.

Dzieciom chorym na świnkę należy podawać dużo napojów i półpłynne pokarmy.

Objawy świnki

U dzieci świnka może mieć przebieg skąpoobjawowy. W większości przypadków choroba rozpoczyna się:

• dreszczami
• bólem głowy
• bólami mięśni
• utratą apetytu
• złym samopoczuciem
• gorączka
• po czym następuje ból i obrzęk jednej lub obu ślinianek przyusznych

Ból zaczyna się za uchem, następnie postępuje do przodu i ku górze. Nasila się przy spożywaniu kwaśnych potraw.
Obrzęk możne postępować bardzo szybko w ciągu kilku godzin, chociaż zwykle narasta przez 1-3 dni, powodując charakterystyczny wygląd twarzy dziecka (stąd pochodzi nazywa choroby). Obrzęk ślinianki ustępuje powoli w ciągu 3-7 dni. Objawem towarzyszącym bywa wysypka plamisto-grudkowa na tułowiu. Niekiedy obserwowana jest gorączka do 39^oC, która trwa 1-2 dni.
Powikłania świnki to:

• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu
• zapalenie jąder i najądrzy
• zapalenie jajników
• zapalenie trzustki
• zapalenie nerek
• głuchota

W około 30% przypadków świnka przebiega bezobjawowo.

Przyczyny

Świnka wywołana przez parmyksowirusy, które przenoszone są drogą kropelkową. Wirus rozprzestrzenia się z człowieka na człowieka poprzez bezpośredni kontakt, przez przedmioty zanieczyszczone śliną, a także prawdopodobnie przez mocz.

Leczenie naturalne

W przypadku złego samopoczucia wysokiej gorączki oraz w zapaleniu jąder zaleca się leżenie w łóżku, w innych przypadkach ograniczenie aktywności ruchowej nie jest wskazane.
Można stosować smarowanie szyi maścią rozgrzewającą lub zimne okłady na okolicę opuchniętej ślinianki, w zapaleniu jąder - podwieszenie w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych i obrzęku.

Dietetyka

Wskazane jest jak w innych chorobach przebiegających z gorączką wypijanie dużej ilości płynów. Pokarmy powinny być rozdrobnione, papkowate. Trzeba wyeliminować potrawy gorące oraz kwaśne z dodatki do potraw (sok z cytryny, ocet), ponieważ nasilają one ból. Zaleca się żucie gumy.
Ulgę mogą przynosić również tabletki z cynkiem.

Aromaterapia

W celu łagodzenia objawów nagminnego zapalenia przyusznic stosuje się olejek dziurawcowy, krople arniki lub nagietka. Oto prosty sposób: nasączyć szmatkę ciepłym olejkiem dziurawcowy, zrobić z niej okład na śliniankach, a z zewnętrz umieścić butelkę z gorącą wodą.

Homeopatia

Stosuje się następujące środki homeopatyczne:

• preparaty zawierające Belladonnę - przy czerwonej, rozpalonej twarzy
• Pulsatillę - przy gorączce, ale z odczuciem chłodu
• Aconitum - przy gorączce
• Phytolacca - stosuje się, gdy dziecko skarży się na ból uszu