Zapalenie żołądka i jelit to stan, w których dochodzi do uszkodzenia nabłonka i błony śluzowej wyściełającego te narządy. Zmiany chorobowe polegają na powstawaniu nadżerek, ognisk martwicy, upośledzona jest regeneracja nabłonka, zniesione naturalne mechanizmy obronne błony śluzowej, mogą także być uszkodzone, przebiegające w jej obrębie włosowate naczynia krwionośne. Stan zapalny może mieć charakter ostry lub przewlekły.
Objawy zapalenia żołądka i jelit
Ostre zapalenie przejawia się przede wszystkim znacznym osłabieniem i złym samopoczuciem. Towarzyszą mu mdłości i wymioty oraz bóle brzucha lub uczucie gniecenia w dołku. Nierzadko dołącza się także biegunka i wtedy mamy do czynienia z rozwiniętym ostrym zapaleniem żołądkowo-jelitowym. Wymiociny mogą zawierać treść fusowatą (mieć wygląd fusów z kawy), jest to dowód krwawienia z błony śluzowej przewodu pokarmowego. Należy wtedy bacznie obserwować chorego, a najlepiej udać się do lekarza.
Objawy przewlekłego zapalenia żołądka są podobne, ale znacznie mniej nasilone i występują okresowo. Biegunki zdarzają się rzadziej. Niebezpieczeństwo tkwi w możliwości przemiany nowotworowej takiej zmienionej przewlekle śluzówki, dlatego chorzy z tymi problemami muszą być pod stałą kontrolą specjalistyczną.
Chorzy na zapalenie żołądka i jelit nie mogą jeść wywarów z mięs.
Przyczyny zapalenia żołądka
Zapalenie ostre powstaje najczęściej wskutek zatruć, np. zatrucia pokarmowego, lekami i alkoholem, oraz pod wpływem zakażeń i sytuacji stresowych. Oprócz stresów emocjonalnych należy powiedzieć o stresach w szerszym tego słowa znaczeniu, tj. o takich, które towarzyszą urazom lub nagłym stresom chorobowym, są więc sytuacjami trudnymi dla całego organizmu. Do zapalenia przewlekłego dochodzi wskutek ciągłej ekspozycji na czynniki szkodliwe, ale także z innych powodów. Najczęściej wymienianym czynnikiem uszkadzającym są sole kwasów żółciowych, wtedy gdy wbrew fizjologii dostają się w rejon żołądka i górnego odcinka dwunastnicy.
Dietetyka w zapaleniu żołądka
Dieta w przypadku zapalenia żołądka i jelit powinna być dostosowana do stanu chorego oraz w pewnym stopniu zależy od czynnika, który wywołał dolegliwości. Jeśli chorobie towarzyszy biegunka stosujemy postępowanie zapierające (ryż, marchwianka, płyny). Jeśli zaś stolce są prawidłowe lub stopień nasilenia biegunki niewielki, stosujemy dietę lekko strawną. Posiłki należy jeść dość często 5-6 razy w ciągu dnia, ale porcje powinny być niewielkie. Najlepiej, aby nie były ani za gorące, ani zbyt chłodne. Opieramy się na kuchni gotowanej, potrawy smażone i tłuste podrażniają żołądek. Zabronione są także mięsne buliony, kawa, napoje gazowane i alkohol praktycznie w każdej postaci. Wszystkie produkty muszą być świeże. Nie należy używać konserw ani innych produktów zawierających chemiczne konserwanty, ostrożnie także z mlekiem i cukrem. Łagodząco działają banany i imbir dodawany do potraw jako przyprawa. Ten ostatni działa znakomicie przeciw nudnościom.
Ziołolecznictwo
Do ziół odprężających układ pokarmowy, działających kojąco na stany zapalne i podrażnienia błony śluzowej, należą przede wszystkim: korzeń żywokostu, chmiel zwyczajny, płucnica islandzka, korzeń prawoślazu, owies zwyczajny, siemię lniane, rumianek i mięta pieprzowa.
Homeopatia
W przypadku takich dolegliwości, jak zaburzenia trawienne, stany zapalne jelit, nudności i wymioty oraz bóle w nadbrzuszu stosujemy następujące preparaty: Argentum nitricum, Carduus marianus, Chelidonium, Discorea i Nux vomica. W przypadku biegunki, o ile jest ona przewlekła, należy dołączyć jeszcze jeden z poniższych preparatów: Aloe, Arsenicum album, Belladonna lub Colocynthis.
