Durian właściwy

Często spotyka się również inne nazwy tej rośliny, zybuczkowiec właściwy i rościan. Uprawa durianu organiczna się właściwie do rejonów południowo- wschodniej Azji, największe zbiory pozyskuje się w Malezji i Indochinach. Próby zaaklimatyzowania tej rośliny podjęto w Ameryce Środkowej i Południowej. To potężne, smukłe drzewo jest przedstawicielem rodziny wełniakowatych. Osiąga spore rozmiary, rośnie nawet do 40 m wysokości. Wykształca całobrzegie, eliptyczne liście podobne do brzoskwini oraz duże, białe lub żółtawe kwiaty. Mają one dzwonkowaty kielich i wyrastają wprost z pnia i grubszych gałęzi drzewa. Nie pachną zbyt przyjemnie, podobnie zresztą jak owoce. Ze względu na ten brzydki zapach owoców rośnie nadano nazwę Durio zibethinus, co po włosku oznacza silną woń. Owoc durianu to duża, pękająca torebka zawierająca w każdej z pięciu komór po około 6 sporych, połyskliwych nasion, które okryte są białożółtawą, tłustą, kleistą osnówką. Durian waży 3-4 kg, kiedy dojrzewa, na okrywie pojawiają się zarysy klap, które łatwo dają się otworzyć. Cała pokryty jest krótkimi, ale ostrymi kolcami i ma najpierw żółtawy, a potem zieolożółty kolor. Owoc pachnie naprawdę okropnie, to mniej więcej zapach fermentującego sera lub gnijącej cebuli. Jednak ten przykry zapach dotyczy tylko skórki durianu, miąższ tej rośliny uważany jest za niezwykle wykwintny ( i bardzo drogi) przysmak. Smakiem przypomina ser śmietankowy, a trochę migdały lub orzechy. Jadany jest przede wszystkim na surowo, ponieważ wtedy najlepiej czuje się jego doskonałe walory. Konsystencją przypomina budyń, miąższ jest miękki, biały i wyjada się go łyżeczką. Niedojrzałe duriany gotuje się jak warzywo i dodaje do zup, sosów i mielonego mięsa. Natomiast owoce bardzo mocno dojrzałe ( których paskudny zapach jeszcze się wzmaga) służą do wyrobu dżemu, marmolad, konfitur, lodów, ciastek, cukierków i napojów. Jadalne są również mięsiste, duże nasiona durianu. Można je piec i smakują wtedy jak jadalne kasztany lub orzechy. W wielu krajach otrzymuje się z nich także mąkę używaną w cukiernictwie. Durian jest niezwykle pożywnym owocem, ponieważ zawiera aż 17% węglowodanów ( cukier i skrobia) i spore ilości tłuszczu, poza tym białko, kwasy organiczne i znaczną ilość potasu.

Okrągłe lub owalne owoce są początkowo zielone, a w miarę dojrzewania nabierają żółtej barwy.

Owoce mają dużą wartość odżywczą. Zawierają białko, tłuszcz i skrobię.

Stosowany wewnętrznie

Owoc durianu właściwego dostarcza organizmowi energii, uzupełnia niedobór potasu, który jest niezbędny do kierowania gospodarką wodną ustroju, pobudza organizm i regeneruje go, miejscowi uznają go za skuteczny afrodyzjak, dostarcza organizmowi znacznych ilości białka (jeden owoc odpowiada sześciu jajom), które stanowi materiał budulcowy komórek i tkanek ciała, daje uczucie sytości, przez co zapobiega otyłości, poprawia odporności organizmu, usprawnia procesy trawienne, oczyszcza organizm ze szkodliwych substancji.