Orzechy włoskie

W stanie naturalnym orzech włoski występuje w Azji- od Turcji i Indii po Japonię. Jest to długowieczne drzewo o gęstej rozłożystej koronie. Młode gałązki są zielone i soczyste, z biegiem czasu drewnieją. Na nich osadzone są zaostrzone na szczycie, skórzaste liście. Kwitnie od kwietnia. Kwiaty żeńskie osadzone są pojedynczo na szczytach pędów. Owoce dojrzewają od września. Orzech jest bardzo twardy, zdrewniały i szarawo brunatny. Zarówno liście, jak i orzechy odznaczają się intensywnym, przyjemnym zapachem i cierpkim, silnie ściągającym smakiem. Do celów leczniczych wykorzystuje się młode liście, które zawierają olejek eteryczny, sole mineralne i liczne witaminy B,C,K, P i F. Orzechy włoskie bogate są w witaminy A, B, K,E. Niedojrzałe orzechy są jednym z najbogatszych źródeł witaminy C- zawierają jej aż 2500 mg/100 g, jest to 50 razy więcej niż w cytrynie. Olej orzechowy jest smacznym dodatkiem do sałatek, a orzechy spożywa się na surowo lub dodaje się do sosów, ciast i wielu deserów. Odwar z łupin orzechów używany jest do przyciemniania włosów.

Stosowanie wewnętrzne: odwar z liści orzecha włoskiego pomaga w skazie limfatycznej, krzywicy, cukrzycy, wewnętrznych krwotokach, stwardnieniu tętnic, nieżytach żołądka i jelit, skazie wysiękowej, olej orzechowy jest środkiem przeczyszczającym i przeciwrobacznym, łagodzi dolegliwości menstruacyjne, wyciąg z liści ma działanie ściągające, zwiększa wydzielanie soków trawiennych i wydalanie moczu, pomaga w nieżytach żołądka, biegunkach, zatruciach pokarmowych, nadmiernej fermentacji jelitowej, wzdęciach i braku łaknienia.

Stosowanie zewnętrzne: z liści orzecha włoskiego przygotowuje się maści lub okłady do leczenia gruźlicy skóry, odwar z liści służy do płukania gardła w anginie, w zapaleniu jamy ustnej, dziąseł migdałków; olejowa nalewka z liści pomaga w ranach owrzodzeniach skóry, rozpulchnieniu dziąseł i zapaleniu oczu na tle skazy limfatycznej, wyciąg z liści pomaga w trądziku, zapaleniu ropnym skóry, nadmiernej potliwości nóg, olej działa odżywczo na wysuszoną skórę; włosy myte w odwarze z łupin lub liści nabierają kasztanowo złocistego połysku.