Kasztanowiec zwyczajny jest drzewem o rozłożystych konarach i brunatnej korze, łuszczącej się na grubych pniach. Ma dłoniaste liście. Złożone z 5-7 palczastych, jajowatych listków. W maju przepięknie kwitnie, jego duże, białe kwiaty pokryte czerwonymi lub żółtymi kropkami zebrane są w gęste, wzniesione
kwiatostany. Owocem jest kolczasta, pękająca torebka, zawierająca 2-3 nasiona, zwane kasztanami. Są one lśniące, brunatne z jasnym, matowym znakiem.
Kasztanowiec rośnie dziko w górach Półwyspu Bałkańskiego, w Grecji oraz Bułgarii. W Polsce jest popularnym drzewem ozdobnym, sadzonym w parkach,
ogrodach i wzdłuż alej. Surowcem są kwiaty, owoce i kora drzewa. Kwiaty zbiera się tylko z drzew biało kwitnących, natomiast zbiór owoców ma miejsce jesienią, gdy opadną na ziemię. Korę pozyskuje się wiosną z młodych, gładkich pędów, czasem także zbiera się liście kasztanowca. Kwiaty zawierają mieszaninę triterpenowych saponin, flawonoidów, kumaryny, garbników, kwasów polifenolowych i cukrów. W korze odkryto flanowonoidy, kumarynę, garbniki, saponiny trójterpenowe i karotenoidy. Liście mają zasób escyny, flawonoidów i związków kumarynowych. Kasztany jadalne z rodziny Fagaceae pochodzą z rejonów Morza Śródziemnego lub z Azji Mniejszej. Już od dawna największym ich eksportem jest Hiszpania. To piękne drzewa rosnące do 30 m wysokości. Mają wydłużone liście o ząbkowatych brzegach. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, męskie przybierające formę długich, wąskich bazi o żółtej barwie. Z żeńskich dojrzewają orzechy - brązowe owoce, zwane kasztanami lub maronami. Schowane są w okrągłych, skórzastych łupinach pokrytych kolcami. Kasztany w stanie surowym nie nadają się do jedzenia, ponieważ są twarde i gorzkie. Natomiast po ugotowaniu lub upieczeniu nabierają słodkawego smaku.
Przyrządza się z nich owsianki i desery, dodaje do pieczywa, ciasta, pasztetów, sosów, zup, nadzienia do mięs i drobiu. Drewno kasztanowca jadalnego jest bardzo wytrzymałe, ale zawiera pęknięcia, dlatego używane jest tylko jako surowiec w budownictwie i stolarstwie . Poza tym powstaje z niego wysokiej jakości węgiel drzewny i ekstrakt garbarski. Kora jest źródłem brunatnego barwnika do wełny, a owoce służą do wyrobu kleju oraz spirytusu, są również wspaniałą paszą dla zwierząt. Kasztany jadalne bogate są w białko, złożone węglowodany w postaci skrobi i błonnika wykazują także wysoką wartość kaloryczną 210 kcal/100g . Zawierają sporą dawkę witaminy E i B6 .

Stosowane zewnętrznie

Odwar z owoców kasztanowca zwyczajnego:

• służy do obmywania ran, odmrożeń, oparzeń, liszajów, blizn oraz leczenia żylaków odbytu, stanów zapalnych skóry i tkanki podskórnej;
• z nasion produkuje się kremy ochronne i przeciwsłoneczne;
• nalewka ze świeżych owoców służy do nacierania w reumatyzmie;
• kasztany noszone przy sobie łagodzą bóle stawowe i mięśniowe pochodzenia gośćcowego i poprawiają samopoczucie;
• Kasztan jadalny stosowany jest w kuracjach kwiatowych dr. Bacha.

Kasztany w stanie surowym są twarde i mączyste, słodkawy smak uzyskują poprzez gotowanie lub pieczenie

Stosowane wewnętrznie

Wyciągi z nasion i kwiaty kasztanowca zwyczajnego:

• stosuje się doustnie w przypadku stłuczeń i zwichnięć, pomagają w obrzękach płuc, głośni, nóg, a nawet
  mózgu, likwidują ból w okolicy krzyża;
• odwar z kory stosowano przeciwko pasożytom przewodu pokarmowego;
• nalewka z kwiatów zalecana jest w krwawieniach macicznych i jelitowych, hemoroidach i artretyzmie;
• kasztany leczą również stany zapalne górnych dróg oddechowych;
• napar z liści kasztanów jadalnych skutecznie pomaga w drażniącym kaszlu, astmie i kokluszu;
• kasztany jadalne są bardzo cenione ze względu na właściwości odżywcze