Zespół napięcia przedmiesiączkowego jest nazwą ogólną, która obejmuje bardzo wiele objawów, pojawiających się u kobiety w okresie pomiędzy jajeczkowaniem a wystąpieniem miesiączki. Objawy te mogą być natury fizycznej, psychicznej lub behawioralnej.

Przed wystąpieniem miesiączki mogą nasilać się objawy np. astmy, opryszki czy epilepsji.

Objawy

Mniej więcej na 7-10 dni przed wystąpieniem krwawienia około 80% dojrzałych kobiet cierpi każdego miesiąca na zespół napięcia przedmiesiączkowego. Objawia się on w różny sposób. U niektórych kobiet obserwuje się tylko jeden, krótkotrwały objaw, np. nadmierna wrażliwość i bolesność piersi. Natomiast inne kobiety w tym samym czasie skarżą się na wiele nieprzyjemnych doznań. Chociaż zespół ten powszechnie uważany jest za dolegliwość nieprzyjemną, niektóre kobiety znajdują w nim więcej pozytywów niż negatywów, np. przypływ energii, kreatywności i zadowolenia z doznań seksualnych. Jednak innym kobietom objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego uniemożliwiają w tym czasie prowadzenie normalnego życia.

Przyczyn

Najprawdopodobniej przyczyną tych zaburzeń jest nadmiar estrogenów w organizmie kobiety w drugiej fazie cyklu miesiączkowego. Estrogeny zatrzymują
chlorek sodowy, a tez z kolei wodę, co powoduje zwiększenie objętości płynu pozakomórkowego, pozanaczyniowego i wystąpienie obrzęków dotyczących różnych narządów, a w tym ośrodkowego układu nerwowego. Ten całkiem normalny proces wywołuje dokuczliwe objawy w organizmach bardzo wrażliwych kobiet. Rozwój i intensywność zespołu zależą od bardzo wielu czynników, które można ująć w dwie podstawowe grupy:

• brak równowagi hormonalnej na tle różnych przyczyn np. obecność endometriozy lub niedawno przebyty poród.
• niewielkie niedobory składników odżywczych, mogące zakłócać normalną pracę organizmu, objawiające się brakiem równowagi hormonalnej. Dietetycy są zdania, że ów stan wynika głównie z niedoboru niezbędnych nienasyconych kwasów (NNKT), w tym szczególnie kwasu gammalinolenowego, cynku, magnezu i witaminy B6.

Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego można zaliczyć do jednej z trzech grup;

• objawy fizyczne - obrzmienie i/lub nadmierna wrażliwość piersi, wzdęcia, zespół płynów, bóle głowy i podbrzusza, zaparcia lub biegunka, wypryski na skórne, wzmożony apetyt na pewne produkty spożywcze (np. czekoladę i słone przekąski), znużenia, okresowe zwiększenie się masy ciała
• objawy behawioralne - niezręczność, słaba koncentracja, zaburzenia snu;
• objawy emocjonalne - irytacja, niepokój, przygnębienie, niespokojny sen, obniżenie libido, porywczy temperament lub nawet zachowania agresywne.

Leczenie naturalne

Ziołolecznictwo

Zielarz może zalecić:

• przy wzdęciach, spowodowanych głównie zastojem płynów, a więc i obrzękiem jelit, moczopędnie działający perz
• przy wzdęciach i skokach poziomu glukozy we krwi - goryczkę żółtą
• przy przetłuszczających się włosach - łopian, który oczyszcza organizm i poprawia odżywianie komórkowe
• w rozstroju nerwowym - owies, tarczycę szerokolistną lub inne zioła odprężające
• w zmiennych nastrojach - rumianek lub inne środki ściągające
• w zachwianej równowadze hormonalnej - mieszanki ziołowe z przytulią czepną, działające lekko moczopędnie i regulującą pracę gruczołów chłonnych
• Jeśli zespół przedmiesiączkowego jest bardzo dokuczliwy, warto też spróbować na dwa odstawić kofeinę.

Dietetyka

W większości przypadków objawy zespołu występują na skutek niedoborów składników odżywczych, takich jak: magnez, witaminy z grupy B oraz nienasycone
kwasy tłuszczowe, a szczególnie gammalinolenowy. Braki te można uzupełnić, spożywając olej z wiesiołka, nasiona czarnej porzeczki lub ogórecznika. Zawierają je takie preparaty, jak Boragoglandyna 100, Oeparol, Gammolin. Amerykanie uważają, że większe nasilenie dolegliwości zespołu napięcia przedmiesiączkowego występuje u kobiety spożywających zbyt mało wapnia. Dlatego zalecają wypicie dodatkowej szklanki chudego mleka lub zjedzenie porcji zielenin. Niektóre kobiety obawiają się, że słodycze i inne pokarmy węglowodanowe, na które mają szczególny apetyt w czasie poprzedzającym miesiączkę, mogą nasilać niekorzystne objawy zespołu. Ostatnie badanie przychylają się raczej do potwierdzenia teorii, iż spożywanie węglowodanów pomaga w zmniejszeniu dolegliwości. Okazało się, że typowe u większości kobiet objawy, jak: depresja, złość, zmęczenie, drażliwość zaczynają ustępować już w ciągu godziny po zjedzeniu wysokowęglowodanowego posiłku. Stwierdzono więc, że apetyt na te pokarmy jest wyrazem potrzeby organizmu, a nie objawem chorobowym. Jeśli zespół napięcia przedmiesiączkowego jest bardzo dokuczliwy, warto też spróbować na dwa miesiące odstawić kofeinę.

Terapia Kwiatowa Dr. Bacha

Lek kwiatowy powinien zostać dobrany zgodnie z indywidualnymi objawami występującymi u pacjentki.

• w niepokoju lub stanach lękowych terapeuci stosują osikę
• w przygnębieniu i zniechęceniu - janowiec kolczasty
• w przekonaniu o braku urody i w odczuwaniu odrazy - jabłoń płonkę
• w agresywności - śliwkę mirabelkę
• w depresji - gorczycę
• w zmienności nastrojów - czerwiec jednoroczny
• w ogólnym zmęczeniu lub wyczerpaniu - oliwkę i grab.

Hipnoterapia

U niektórych kobiet opisywane objawy są wyrazem podświadomej reakcji psychicznej na proces menstruacyjny. W takich przypadkach leczenie hipnozą jest bardzo skuteczne. Zdarza się, że kobiety, w których rodzinie często występuje ten syndrom, podświadomie przyjmują jego objawy od krewnych.

Leczenie hipnozą uwalnia pacjentki od podświadomego strachu przed cierpieniem związanym z miesiączką.

Aromaterapia

W bolesności sutków zaleca się okłady lawendowe i kąpiele z dodatkiem olejków z roślin działających odprężająco. Zmęczenie i senność usuwają masaże
mieszankami olejków z geranium, bergamotki i rozmarynu. Bóle głowy na tle hormonalnym łagodzą masaże olejkiem lawendowym, masujemy nim szyję, ramiona i głowę. Stres i napięcie usuwają masaże olejkami sandałowymi i rumiankowym, które rozluźniają także mięśnie pleców i głowy.

Aromaterapia łagodzi dolegliwości choroby. Zaleca się wmasowanie olejków o działaniu rozluźniającym w skórę szyi i pleców.

Chromoterapia

W zmiennych nastrojach, niepokoju i depresji stosuje się delikatne pastele lub kolor jasnoniebieski w ubiorze, bieliźnie lub kawałkach jedwabiu noszonych
bezpośrednio na skórze górnej części ciała. W zmęczeniu i senności korzystne bywa wkładanie na górną część ciała (z wyjątkiem szyi) odzieży w kolorze czerwonym, dodającym energii.