Jest on przedstawicielem rodziny magnoliowatych i rośnie dziko na terenach północnych Chin, Japonii, na Półwyspie Koreańskim, w Rosji, Bułgarii, na Białorusi i Ukrainie. Czasem sadzony jest również w Polsce jako roślina ozdobna lub przeznaczona do badań. Cytryniec od wieków na Dalekim Wschodzie uważany jest za roślinę leczniczą. Medycyna wykorzystuje owoce, nasiona, liście oraz korę, które zawierają witaminy P, C  oraz E, flawonoidy, olejki eteryczne, cukry, kwasy organiczne, tłuszcz. W tym składzie najważniejsza jest schizandryna, cenna substancja tonizująca. W owocach występują również łatwo przyswajalne mikroelementy, np. cynk, mangan, miedź, molibden, nikiel, tytan i żelazo.

Czeremcha jest drzewem lub krzewem osiągającym wysokość 15 m. Jej liście mają eliptyczny lub odwrotnie jajowaty kształt i są brzegiem piłkowane. Ich spodnia strona jest szarozielona, a górna matowa i pomarszczona. Przy rozdarciu podobnie jak inne części rośliny, wydzielają dość nieprzyjemny zapach. Kwiaty zebrane są w luźne, zwisające grona. Mają białą barwę i pięknie pachną. Owocem jest kulisty pestkowiec, mający około 8 mm średnicy. Jest czarny i błyszczący, natomiast w środku lepki i jasny. 

Roślina ta należy do rodziny krzyżowych. Zasięg jej występowania obejmuje Europę i Azję. W Polsce czosnaczek jest dość pospolitym chwastem występującym na zacienionych terenach, w lasach liściastych i zaroślach na niżu oraz w niższych partiach gór. Ta dziko rosnąca roślina od dawna ceniona jest jako przyprawa kuchenna, przede wszystkim na Kaukazie. Pokrojone młode, zdrowe (bez żadnych plam) liście pachną podobnie jak czosnek. Mają ostry, palący smak. Dodawane są przede wszystkim do sałatek oraz do zup, sosów, placków ziemniaczanych, twarogu i potraw mięsnych. Do celów medycznych wykorzystuje się świeże ziele oraz sok z rośliny.

Dąb, należący do rodziny bukowatych, obejmuje ponad 200 gatunków drzew. Ich kora jest znanym od wieków środkiem leczniczym, ale niewielu wie, że sporo spośród nich ma jadalne żołędzie. Dwa najczęściej występujące w Polsce dęby – szypułkowy i bezszypułkowy – oprócz cennego drewna dostarczy kiedyś pożywienia dla ubogiej ludności.
Dzisiaj żołędzie uznawane są za niejadalne, choć są jeszcze miejsca na świecie, gdzie mieli się ja na mąkę. Przyrządzono z niej chleb, ciasto i wiele rozmaitych potraw. Podobno na Półwyspie Iberyjskim nigdy nie szalały epidemie głodu, ponieważ miejscowa ludność w obliczu zagrożenia brakiem jedzenia robiła zapasy mąki mielonej z żołędzi. Dzisiaj

Dereń należy do rodziny dereniowatych w skład której wchodzi ponad sto gatunków tej rośliny, jednak tylko ten jeden rodzi jadalne owoce. Był bardzo dobrze znany starożytnym Rzymianom, a wywodzi się z Azji Zachodniej i południowo-wschodniej terenów Europy. Stamtąd rozpowszechnił się na inne rejony globu, docierając także do Polski.

Często spotyka się również inne nazwy tej rośliny, zybuczkowiec właściwy i rościan. Uprawa durianu organiczna się właściwie do rejonów południowo - wschodniej Azji, największe zbiory pozyskuje się w Malezji i Indochinach. Próby zaaklimatyzowania tej rośliny podjęto w Ameryce Środkowej i Południowej. To potężne, smukłe drzewo jest przedstawicielem rodziny wełniakowatych.