Wszyscy słyszeli o buncie na angielskim statku „ Bounty”, jednak niewiele osób wie, jakie był powód tego najsłynniejszego protestu marynarzy. W 1788 roku kapitan Blight transportował niezwykłe cenne sadzonki drzewa chlebowego. Podróż się przedłużała i na pokładzie zaczęło brakować wody pitnej. Kapitan wydał rozkaż, aby zmniejszyć racje wody dla załogi na rzecz sadzonek chlebowca. Ta decyzja doprowadziła do buntu marynarzy. Blight ledwo ocalił swoje życie, a sadzonki nie dopłynęły na miejsce przeznaczenia. Kapitan nie poddał się jednak i nie poddał się jednak i niedługo potem ponownie wyruszył po rośliny. Tym razem wyprawa powiodła się. Na początku występowała jedynie na Wyspach Towarzystwa, potem dzięki uporowi ludzi, takich jak kapitan Blight roślina rozprzestrzeniła się na terenach południowo – wschodniej Azji, Afryki, Ameryki Środkowej oraz Południowej, spotykana jest także na Karaibach i Antylach, w Malezji, Melanezji i Indiach. Chlebowiec właściwy jest drzewem osiągającym 15 m wysokości i zachwyca majestatyczną, bardzo rozłożystą koroną. Ma ogromne, jajowate liście, które mogą osiągnąć nawet metr długości. Jest to roślina rozdzielno- płciowa, która kwitnie trzy lub cztery razy w roku. Kwiaty męskie zebrane są w kotkowate, zwisające kwiatostany, natomiast żeńskie mają postać kwiatostanów główkowatych. Z tych drugich po przekwitnięciu powstaje owalny owoc jagody, która rośnie pojedynczo lub w gronach. Skórka ma zielonawą barwę a gdy mocno dojrzeje, nabiera brązowego odcienia. Normalnie waży 2-3 kg, ale spotyka się okazy nawet dziesięciokilogramowe. Miąższ ma żółtawy kolor, jest mączysty, słodki i niezwykle kaloryczny. Gdy jest w pełni dojrzały, nabiera konsystencji serca. Owoce mogą mieć dwie odmiany nasienną lub beznasienną. Te pierwsze występują przede wszystkim w stanie naturalnym, a najwartościowsze są w nich właśnie jadalne nasiona. Spożywane są po ugotowaniu lub uprażeniu przygotowuje się je podobnie jak kasztany. Odmiany pozbawione nasion zostały sztucznie wyhodowane na potrzeby rynku spożywczego. Zbiera się je przed pełnym dojrzeniem, ponieważ wtedy zawartość skrobi w miąższu jest największa i sięga nawet 22%. Typ beznasienny rozpoznaje się po barku kolców, które występują u odmian skrywających wewnątrz nasiona. Chlebowiec jest jednym z podstawowych elementów diety ludów zamieszkujących tropikalne rejony świata, stąd też wzięła się jego nazwa, jest dla ludzi tam żyjących tak ważny, jak chleb dla Europejczyków. Owoce spożywane są na surowo lub po ugotowaniu, upieczeniu czy kiszeniu. Można z nich uzyskać taką mąkę, która jest bogata w skrobię, ale zawiera małe ilości białka.
Beznasienne odmiany owoców chlebowca zwiera dużą ilość skrobi. A jej miąższ wykorzystywany jest do wyrobu mąki.
Pestki nasiennego gatunku chlebowca gotuje się jak kasztany.
Stosowany wewnętrznie
Owoce chlebowe dostarczają organizmowi ogromnych ilości skrobi, są bardzo energetyczne i ogólnie sprzyjają zachowaniu dobrej formy, dobrze wpływają na przewód pokarmowy, zalecane są ludziom z wrzodami żołądka i dwunastnicy, cierpiącym na hemoroidy.
Stosowany zewnętrznie
Mąka z chlebowca pomaga leczyć oparzenia, wrzody, wypryski, trudno gojące się rany i wiele chorób skóry.
