Sosna jest drzewem iglastym, które rośnie do 45 m wysokości. Ma prosty pień, który zakończony jest parasolkowatą koroną. Kora sosny jest w dolnych partiach drzew popękana i ciemna, natomiast na górze przechodzi w żółtawy kolor. Z pędów wyrastają po dwie igły, które są sztywne i zielone; osiągają zazwyczaj około 7 cm długości. Szyszki mają jajowatostożkowy kształt i brunatny kolor, rosną na trzoneczkach. Do celów leczniczych zbiera się je, zanim dojrzewają. Nasiona sosny mieszczą się we wnętrzu szyszek i zaopatrzone są w charakterystyczne skrzydełko. Zawierają do 35 % tłuszczu.
W Polsce sosna rośnie pospolicie w borach ma terenach nizinnych, o wiele rzadziej można ja spotkać w górach. Upodobała sobie przede wszystkim Europę i północne strefy Azji. Żyje przeważnie 120 lat, ale czasem spotyka się drzewa znacznie przekraczające ten wiek.
Jest to roślina szeroko wykorzystywana przez człowieka. Ma trwałe drewno, które jest podstawowym w Polsce drzewnym materiałem budowlanym, wytwarza się z niej celulozę, terpentynę, kalafonię i smołę. Igliwie służy do wyrobu olejków eterycznych. Olejek sosnowy jest jednym z głównych używanych w aromaterapii.

Młode pączki sosny mają działanie aseptyczne.

Stosowane wewnętrznie

Nasiona sosny dostarczają tłuszczu wielonasyconego, którego głównym składnikiem są niezbędne dla zdrowia kwasy tłuszczowe, zawierają wartościowe białko, które bierze udział w regeneracji tkanek organizmu, są źródłem witaminy E, która chroni przed nowotworami i wszelkimi schorzeniami serca, w tym miażdżycą i zawałem serca.

Stosowane zewnętrznie

Oleje z nasion sosny pomaga przy nerwobólach, chorobach stawów i reumatyzmie; odwar z nasion sosny może służyć do kąpieli, które działają wzmacniająco, odświeżająco i lekko pobudzająco.