Majeranek jest byliną zielną lub krzewiastą, dorastającą do wysokości 15-60 cm. Jego jasnożółte liście mają kształt owalny, kwiaty są białe lub sinawe. Jest to roślina rosnąca na glebach przesuszonych zasadowych, w miejscach nasłonecznionych. Liście majeranku można obrywać przez cały okres wegetacji. Już starożytni cenili go za konserwującą i odkażającą moc. Ze względu na słodki zapach roślina ta została uznana przez Afrodytę za symbol szczęścia. Już Arystoteles podkreślał lecznicze działanie majeranku, pisząc, że żółw natychmiast po połknięciu węża zjada pędy tej rośliny, ratując swe życie. Dziś majeranek jest nam znany głównie jako aromatyczna przyprawa dodawana do potraw mięsnych, ryb i sałatek.

Napar z majeranku pomocny jest w zaziębieniach, bólach głowy, niestrawności i w zaburzeniach nerwowych.

Stosowany wewnętrznie

• Liście majeranku można parzyć jak herbatę.
• W przypadku niestrawności należy pić wywar z kwitnących pędów.
• Roślina ta zawiera substancje (przeciwutleniacze), które chronią nasz organizm przed wieloma przewlekłymi chorobami: zaćma, parkinsonizmem, chorobą wieńcową.
• Stosowanie wywarów z majeranku znosi bóle głowy, jako pomocne w leczeniu nerwobóli, działa przeciwwymiotnie.
• Aromatyczny olejek wytwarzany z tej rośliny pomaga w rozdrażnieniu i ogólnym wyczerpaniu spowodowanym stresem i intensywną pracą, jest łagodnym środkiem nasennym.

Stosowany wewnętrznie

• Napar sporządzony z liści łodygi tej rośliny wchodzi w skład regenerujących kąpieli lub może być wykorzystany jako odżywka do płukania włosów.
• Majeranek jako składnik maści i okładów przynosi ulgę w często powtarzających się bólach pochodzenia reumatycznego.
• Dobre efekty dają okłady zawierające wyciąg z majeranku, które stosuje się na zesztywnienie karku czy guzy pourazowe.
• Żucie lub pocieranie o dziąsło liści tej rośliny wywołuje chwilowy zanik bólu zęba.