Są botaniczną formą przejściową pomiędzy kapustą a kalafiorem. Nazywa się je czasami kapustą szparagową lub zielonym kalafiorem. We Włoszech uprawiano je już w czasach starożytnych. W Polsce znane są od siedemnastego wieku. Ojczyzną brokułów są kraje basenu Morza Śródziemnego. Warzywo tworzy zwarte, intensywnie zielone "kwiaty", przypominające różyczki. Wyrastają one z mięsistych, jasnozielonych łodyg. Zbiory odbywają się od lipca do grudnia, brokuły dobrze znoszą nawet niskie temperatury. Mrożone różyczki nie tracą swej wartości. Dzięki temu mogą być spożywane przez cały rok. Brokuły są bardzo cennym warzywem ze względu na walory odżywcze i smakowe. Są zasobne w witaminy z grupy B, a także witaminy A, C, PP, E oraz karoten. Zawierają sole mineralne i mikroelementy; dużo wapnia, żelaza, fosfor, magnez, siarkę i potas. 100 g brokułów dostarcza 3,3 g białka, 560 mg potasu, 80 mg wapnia, 30 mg magnezu, 4 mg żelaza, 200 mg fosforu. Warzywo to ma szerokie zastosowanie w kuchni. Może być używane jako surówka, jarzynka, składnik potraw i zup. 100g brokułów dostarcza 36 kcal.

Brokuły zaleca się spożywać na surowo lub gotowane.

Uwaga
Brokuły należy kupować wyłącznie, gdy mają ściśle, jędrne, ciemnozielnkawe różyczki. Półżółkłe są bezwartościowe i niesmaczne. Gotujemy je krótko, wrzucając do wrzącej wody z solą i odrobiną cukru.

Stosowane wewnętrznie

• Badania naukowe wykazały, że brokuły hamują rozwój komórek rakowych. Są wiec zalecane w chorobach nowotworowych lub profilaktyce antynowotworowej.
• Duża zawartość witaminy C chroni organizm, wzmacniając jego odporność i ułatwiając przyswajanie żelaza.
• Brokuły powinny znaleźć się w jadłospisie osób chorych na anemię i mało odpornych na infekcje.
• Duża zawartość witaminy z grupy B i magazynu reguluje gospodarkę białkiem i tłuszczami w organizmie, dlatego brokuły powinny być jadane w zaburzeniach nerwowych, obrzękach kończyn, schorzeniach skóry i w braku apetytu.