Świetlik łąkowy to mało, niepozorna roślina jednoroczna z rodziny trędownikowatych. W Polsce rośnie w stanie dzikim, a także pasożytniczo na korzeniach niektórych roślin łąkowych. Występuje na terenach pastwisk, w zaroślach nad rowami oraz na obszarach dawnej puszczy. Surowcem leczniczym są kwiaty i pędy. Świetlik korzystnie wpływa na błony śluzowe ciała. Ma właściwości przeciwzapalne i ściągające, które sprawiają, że stosowany jest w wielu dolegliwościach. Świetlik wspomaga pamięć i jest skutecznym lekiem w zakażeniach. Szczególnie skutecznie działa w schorzeniach oczu, zwłaszcza w stanach zapalnych, pieczeniu i łzawieniu. Jest także pomocny w przypadkach nadwrażliwości na światło. Poprawia tworzenie się purpury wzrokowej na siatkówce w plamce żółtej, ułatwia przyswajanie witaminy A, która jest głównym czynnikiem decydującym o ostrości wzroku i widzeniu zarówno w świetle, jak i o zmroku.

Stosowany zewnętrznie

Okłady ze świetlika leczą zapalenie spojówek, łzawienie; poprawiają wzrok tak, że możliwa jest nawet zmiana okularów na słabsze.

Stosowany wewnętrznie

Napar pobudza czynności wydzielnicze żołądka, wątroby i jelit, działa ściągająco i przeciwzapalnie, pomaga w chrypce i katarze, stosowanie go w biegunce i nadkwasocie daje pozytywne efekty. Świetlik działa skutecznie w schorzeniach siatkówki oka, reguluje ciśnienie w gałce ocznej, leczy zapalenia spojówek i powiek, w nieżytach dróg oddechowych świetlik można łączyć z nawłocią pospolitą, kwiatami czarnego bzu lub gorzknieniem kanadyjskim, w reakcjach alergicznych w obrębie oczu - z prześlą.