Prawoślaz lekarski to wieloletnia roślina z rodziny ślazowatych, występują w Azji i południowo-wschodniej Europie jako roślina ogrodowa i uprawna. Rośnie przede wszystkim na glebach zasolonych i solniskach śródlądowych, czasem w rowach, na brzegach słonych łąk, w winnicach, na polach. Jest to bylina o 1,5 m wysokości. Jajowate liście są klapowate, na brzegu karbowane, często pierzastwo wcinane, przeważnie pomarszczone pomiędzy nerwami, szarozielone. Łodygę i liście pokrywane szare, miękkie gęste owłosienie. Kwiaty rosną do 5 cm, średnicy, biało-różowate, osadzone na krótkich szypułkach, po kilka w kątach liści. Kwitnie w lipcu i sierpniu.

Prawoślaz lekarski nazywany jest również ślazem ogrodowym, ślazem wysokim lub lekarskim i od dawna uprawia się go jako roślinę leczniczą. Ma przede wszystkim działanie łagodzące. Surowcem jest wysuszony korzeń oraz wysuszone liście.

Stosowany wewnętrznie

Korzeń stosujemy jako zimny wyciąg w lekkich stanach zapalnych błony śluzowej żołądka, łagodzi podrażnienia w przewodzie pokarmowym. Wywar z liści i kwiatów dzięki zawartości śluzu jest środkiem łagodzącym kaszel, jest też skuteczny w zapaleniu oskrzeli i nieżycie górnych dróg oddechowych, a także w chorobach płuc i układu moczowego. Kwiaty gotowane w mleku działają napotnie.

Stosowany zewnętrznie

Okłady z korzenia prawoślazu przyspieszają gojenie owrzodzeń, także żylakowatych, oraz ropni i czyraków. Wywar z liści i kwiatów może być również doskonałym łagodzącym środkiem do płukania gardła. Suszony lub starty korzeń bądź pokruszone liście namoczone w mleku, po dodaniu łyżki miodu i kilku kropli oliwy z oliwek oraz żółtka i płatków owsianych, tworzą idealną zimową maseczkę dla osób mających wrażliwą, suchą cerę. Odwar z kwiatów stosuje się do okładów w zapaleniu spojówek.