Olsza czarna to drzewo osiągające niekiedy wysokość 25 m, jest przedstawicielem rodziny brzozowatych. Swoją nazwę zawdzięcza czarnej korze, która pokrywa strzelisty pień i konary. W okresie od marca do kwietnia zakwita, owocuje jesienią w postaci drobnych, oskrzydlonych orzeszków. Drzewo to powszechne jest w naszej strefie klimatycznej, występuje zazwyczaj na bagnach, terenach podmokłych i wilgotnych łąkach. Porasta tereny położone do 700 m n.p.m. Preparaty z olszy czarnej od dawna były stosowane przez ziołolecznictwo z uwagi na swoje antyseptyczne i ściągające działanie. W lecznictwie stosuje się głównie korę tego drzewa, która zawiera olejek eteryczny, garbniki i żywice.

Stosowanie wewnętrzne

Napar z olszy czarnej wykazuje działanie przeciwgorączkowe i ściągające.

Stosowanie zewnętrzne

Naparem z olszy czarnej można płukać gardło i jamę ustną w stanach zapalnych. Okłady z odwaru stosuje się w przypadku wystąpienia zmian skórnych: wysypek, egzemy i podrażnień.