Kozłek lekarski występuje również pod nazwą waleriana lekarska, balderiam, stonieb. Roślina ta jest byliną o krótkich kłączach, rosnących do wysokości 2 cm. Pierzastodzielne liście ustawione są w pary, pośród nich pojawiają się białe kwiaty zebrane w baldachy. Okres kwitnienia to miesiące od czerwca do sierpnia. W stanie dzikim występuje na łąkach, nad brzegami rzek, w miejscach wilgotnych i zacienionych. Kozłek lekarski uprawiany jest na glebach żyznych, o dużej zawartości wapnia. Pomimo tych warunków wymaga intensywnego nawożenia. Już Pliniusz Starszy opisuje tę roślinę jako zioło przeciwdziałające występowaniu skurczów pochodzenia nerwowego.
Korzeń tego zioła wzmacnia serce i obniża wysokie ciśnienie krwi.
Stosowany wewnętrznie
Napar z kozłka lekarskiego polecany jest głównie w stanach wyczerpania nerwowego, lekach, napięciu nerwowym trudnościach w zasypianiu, nerwicach, jak również w bólach żołądka i kolkach wątrobowych.
Stosowany zewnętrznie
Odwar sporządzony z tego zioła dodawany jest do kąpieli uspokajająco-relaksacyjnych; jako tonik może być używany do przemywania skóry, na której
wystąpiła wysypka, podrażnienie trądzik.
- Dietetyka naturalna
- Terapie naturalne
- Niemowlęta i dzieci
- Choroby skóry i włosów
- Choroby uszu, nosa, gardła i ust
- Układ rozrodczy żeński
- Układ pokarmowy
- Układ limfatyczny
- Choroby oczu
- Układ moczowy
- Układ rozrodczy męski
- Układ hormonalny
- Środek spożywczy
- Zdrowa żywność
- Układ nerwowy
- środek spożywczy
- Układ oddechowy
- Układ ruchu
- Ziołolecznictwo
- układ krążenia
- Choroby