Łacińska nazwa głogu pochodzi od greckiego słowa krataigos - mocny. Jest to ciernista drzewo osiągające czasem 10 m wysokości. Liście rosną tylko na
szczycie rośliny. Ich górna strona ma ciemnozieloną barwę, natomiast na spodzie są jaśniejsze. Kwiaty składają się z pięciu różowych lub białych płatków i
tworzą baldachogrona pojawiające się w maju. Owoce przypominające małe ciemnoczerwone jabłuszka . Głóg dwuszyjkowy występuje pospolicie w całej Europie, natomiast w Polsce rośnie dziko zarówno na nizinach jak i w górskich zboczach, w lasach, zaroślach, na polanach i słonecznych wzgórzach. Do dalszej obróbki wykorzystuje się kwiatostan oraz owoce głogu. Warto też dodać, że z głogu można przygotować wyśmienite konfitury i wina , z liści dawnej przyrządzano wspaniałą herbatkę, pestek używano jako surogatu kawy, a zmielone i wysuszone owoce dodawano do mąki, by poprawić jej smak.

Napar z kwiatów głogu dwuszyjkowego jest doskonałym środkiem wzmacniającym serce.

Stosowany wewnętrznie

Głóg:

• wpływa tonizująco na mięsień sercowy;
• zioło działa rozkurczowo na naczynia wieńcowe serca, korzystnie wpływa na naczynia krwionośne mózgu;
• głóg szczególnie polecany jest osobom starszym, chorym na miażdżycę i zaburzenia krążenia;
• działa moczopędnie, jest środkiem uspokajającym i nasennym,
• leczy nerwicę wegetatywną,
• pomocny jest także w kuracjach odchudzających.