Choroba lokomocyjna jest wynikiem zaburzenia funkcji ucha wewnętrznego, w którym znajduje się narząd odpowiedzialny za zachowanie równowagi - błędnik. Niektórzy uczeni postulują także związek tej choroby z zaburzeniami wzrokowymi. Aby organizm mógł zachować stan równowagi, narządy zmysłów (oko, ucho) zbierają ze środowiska zewnętrznego informacje, przekazują je do ucha wewnętrznego, a ono po ich przetworzeniu, wysyła je do mózgu. Gdy układ zachowania równowagi wykrywa pewne rozbieżności pomiędzy bodźcami docierającymi do ucha wewnętrznego, a wrażeniami wzrokowymi, dochodzi do choroby lokomocyjnej.
Objawy choroby lokomocyjnej
Podstawowe objawy to mdłości, zawroty i bóle głowy, złe samopoczucie. Towarzysza im również uczucie niepokoju, bladość skóry, czasami zimne poty. Jeśli podróż nie zostaje przerwana, często dochodzi do wymiotów.
Przyczyny
Choroba lokomocyjna występuje w wielu sytuacjach związanych z podróżowaniem i przemieszczaniem się, a więc podczas jazdy samochodem, pociągiem, podczas lotu samolotem, pociągiem, podczas lotu samolotem, rejs statkiem lub łodzią. Bezpośrednie przyczyny dolegliwości to gwałtowne zmiany pozycji ciała względem otoczenia, takie jak: unoszenie i opadanie, pochylanie i kołysanie, nagłe zatrzymywanie się lub przyspieszanie. Ponadto dolegliwości, mogą być nasilane przez nieprzyjemne zapachy, czytanie w czasie podróży, brak świeżego powietrza, a także przemęczanie pasażera.
Pierwsza pomoc
Opanowanie chory lokomocyjnej bywa czasami bardzo trudne, można jednak zastosować wiele naturalnych sposobów, aby zmniejszyć lub wyeliminować dolegliwość. Po pierwsze należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. I tak, osoba, która z powodu choroby lokomocyjnej, już przed podróżą odczuwają lęk, powinna sięgać po ziołowe napary uspokajające. Powinna zajmować miejsca położone z daleka od silnika czy paliw. Niewskazane jest palenie papierosów, ponieważ mogą nasilać nudności. Przed podróżą należy być wypoczętym, a w czasie jazdy, o ile jest to możliwe zatrzymywać się co jakiś czas i wykonywać kilka głębokich wdechów na świeżym powietrzu. Ponadto osoby ze skłonnościami do choroby lokomocyjnej powinny siadać, jeśli chodzi o samochód, z przodu, a w czasie jazdy nie należy czytać. W najgorszym przypadku, w czasie rejsu statkiem, zwykle po kilku dniach, organizm adoptuje się do nowych warunków.
Akupresura
Na przedramieniu, po jego wewnętrznej stronie 2 cm nad bruzdami nadgarstka, w linii środkowej przedramienia, znajduje się punkt, który należy uciskać kciukiem, aby zmniejszyć nudności i wymioty.
Ziołolecznictwo
W razie nudności i wymiotów, bądź zapobiegawczo można przygotować odwar z mieszaniny następujących ziół, po 50 g każdego składnika:
- korzeń kozłka lekarskiego
- lubczyku
- arcydzięgla
- liść melisy
- mięty pieprzowej
- ziele dziurawca
- kłącze tataraku
- liść ruty
- ziele rdesu ptasiego
- ziele nostrzyka
- ziele koszyczek rumianku
Odwar z jednej łyżki stołowej rozcieńcza się wodą o objętości 250 ml (jednej szklanki) i tak przygotowany płyn należy wypić przed podróżą lub w trakcie jej trwania, gry pojawiają się dolegliwości. Większość z tych ziół oprócz działania przeciwwymiotnego posiada także właściwości uspokajające.
Homeopatia
Z preparatów homeopatycznych polecanych w przypadku chory lokomocyjnej należy wymienić:
- Cocculus
- Conium
- Arnicę
- Phosphor
- Bariom carbonicum
Łagodzą one lub zapobiegają występującym w czasie jazdy zawrotom głowy, nudnościom i wymiotom.