Są to zaburzenia przydenne połączone z lękiem, krzykiem, zrywaniem się z łóżka. Mogą występować u dzieci między 5. a 7. rokiem życia, chociaż mogą dotyczyć także niemowląt po 6. miesiącu życia. Częściej obserwowane są u chłopców, niż dziewczynek. Pojawiają się między północą a drugą godziną w nocy. Niekiedy lęki nocne są mylone z koszmarami sennymi. Aby je odróżnić, trzeba pamiętać, że lęki nie mają związku z dramatycznymi przeżyciami dziecka, występują podczas fazy snu głębokiego, trwają dłużej niż koszmary, a dziecko rano nie pamięta treści snu. Zazwyczaj dziecko wyrasta z lęków nocnych po kilku latach.
Objawy lęków nocnych
Dziecko budzi się przerażone, z krzykiem będąc przez pewien czas zdezorientowane niespokojne. Ma przyspieszony oddech, rozszerzone źrenice, przyspieszoną czynność serca. Oczy dziecka są zwykle szeroko otwarte wpatrzone w jeden punkt. Sprawia wrażenie wystraszonego, może krzyczeć płakać mieć halucynacje, ale nadal śpi. Taki stan trwa od dziesięciu do trzydziestu minut, po czym dziecko śpi nadal. Nie powinno się go rozbudzać, gdyż będzie to miało skutek przeciwny do oczekiwanego.
U około 1/3 dzieci występuje somnambulizm (lunatykowanie). W takim przypadku trzeba spokojnie towarzyszyć dziecku, dbając by nie wyrządziło sobie krzywdy.
Przyczyny
Jest wiele hipotez dotyczących przyczyny lęków nocnych, jednak żadna z nich nie została potwierdzona w sposób przekonujący. Zaobserwowano, że często występują rodzinnie, dlatego możliwe jest podłoże genetyczne. Pewną rolę mogą odgrywać zaburzenia emocjonalne, do których dochodzi w trakcie szybkiego rozwoju psychicznego dziecka
Jeżeli ataki zdarzają się zawsze o tej samej porze, warto budzić malca i w ten sposób pozbawić go nieprzyjemnych przeżyć.
Leczenie naturalne
Lęki nocne występują częściej, gdy dziecko zasypia po męczącym dniu, dlatego rodzice powinni zadbać o to, by program dnia nie był zbyt napięty.
Korzystny wpływ ma zazwyczaj drzemka po obiedzie. Jeśli rodzicom uda się ustalić godzinę, o której zwykle pojawiają się lęki, mogą budzić dziecko nieco wcześniej, by w ten sposób rozwiązać problem. Maluch powinien chodzić spać o tej samej porze. Może zasypiać przy zapalonej lampce nocnej.
Aromaterapia
Stosujemy olejek różany lub gorzkiej pomarańczy, które należy rozpylić w pokoju dziecka przed snem. Równie skuteczny, choć tańszy, jest olejek z palisandra, który stosujemy. Olejki te mają działanie odprężające , harmonizujące i poprawiają nastrój. Stosować można również olejek sosnowy i rumiankowy.
Chromaterapia
Ściany w sypialni należy pomalować na kolory pastelowe. Korzystne działanie mają również pastelowe barwy pościeli. Wprowadzają one pogodny nastrój, pomagają tłumić negatywne emocje.
Ziołolecznictwo
W celu zapewnienia spokojnego snu warto podać, napar z kozłka lekarskiego (jedną łyżkę korzeni kozłka zalać szklanką wrzącej wody, trzymać pod przykryciem 15 minut i odcedzić. Pić 2 razy dziennie po 50 ml).
Zalecany jest również kwiat rumianku, korzeni arcydzięgla, szyszka chmielu, ziele krwawnika i lici ruty.
Homeopatia
W terapii lęków nocnych wykorzystuje się preparaty o działaniu kojącym, np. Antimonium tart., Kalcium Bichromium
