Nazwa choroby przyzębia określa się patologie w obrębie wszystkich tkanek otaczających i wspierających zęby. Dotyczą one dziąseł, ozębnej i samych zębodołów, mogą przebiegać pod postacią zapalenia lub procesu ropnego. Przewlekłe choroby tego typu prowadzą do uszkodzenia korzeni zębowych, a także do cofania się i oddzielania od zębów tkanek przyzębia.

Objawy choroby przyzębia

Przejawem choroby przyzębia może być obrzęk, zaczerwienienie i ból w obrębie dziąsła. W przypadku, gdy tworzy się ropień, ból jest bardzo silny, może on promieniować do ucha lub oka, w zależności od lokalizacji, często występujące gorączka. Przy przewlekłym zapaleniu ozębnej dziąsła cofają się, odsłaniając korzenie zębowe. Zębina znajdująca się pod szkliwem, jest bardzo wrażliwa , dlatego reaguje ostrym bólem na zmianę temperatury , słodki lub kwaśny smak.

Bardzo ważnym elementem leczenia jest utrzymanie czystości w obrębie jamy ustnej.

Przyczyny

Głównym czynnikiem powodującym choroby przyzębia jest próchnica. Sprzyja ona uszkodzenia szkliwa zęba, powstaniu ubytków, niejednokrotnie prowadzi do utraty zęba. Do próchnicy natomiast prowadzi najczęściej nieprawidłowa higiena jamy ustnej oraz zbyt rzadka kontrola stomatologiczna. Aby zapobiegać próchnicy, należą przede wszystkim staranne mycie zębów po posiłkach, a zwłaszcza po zjedzeniu słodyczy, gdyż zawarte w pożywieniu cukry, wraz z bakteriami i płytką nazębną (rodzaj osadu nazębnego, gromadzonego, wraz z jedzeniem i piciem, paleniem tytoniu, itp.) są doskonałym podłożem do jej powstawania. Poza tym należy czyścić szpary międzyzębowe za pomocą nitki dentystycznej i płukać jamę ustną specjalnymi płynami protekcyjnymi. Istotny jest także odpowiedni poziom fluoru i wapnia, dlatego przy kłopotach z zębami stomatolodzy często oznaczają poziom tych pierwiastków w surowicy krwi.

Leczenie naturalne

Dietetyka

Aby mieć zdrowe zęby i dziąsła należy przestrzegać kilku zasad dietetyki. Przede wszystkim nie należy jeść nadmiaru słodyczy. Niektórzy rodzice stosują metodę polegającą na jedzeniu łakoci przez dzieci tylko w jednym dniu tygodnia, najlepiej wtedy, gdy są w domu, lub gdy wkrótce po jedzeniu mogą umyć zęby. Najważniejsze jest jednak to, aby nie uczyć dzieci jadania bezwartościowych, a wręcz szkodliwych lizaków, landrynek itp. cukierków. Karygodnym błędem jest także podawanie dziecku, przed snem, butelki ze słodkim płynem (mlekiem, sokiem), a niestety często słyszy się o takiej metodzie usypiania dziecka, zwłaszcza od osób starszych. W dalszej kolejności musimy pamiętać o tym, by w diecie była odpowiednia ilość fluoru i wapnia. Zapotrzebowanie na te pierwiastki rośnie u dzieci szybko rosnących, u kobiet ciężarnych i karmiących, także u kobiet przekwitających.
Dużą zawartość wapnia mają oczywiście wszystkie produkty nabiałowe, ale także ryby, np. sardynki i zielone warzywa. Ryby są ponadto dobrym źródłem fluoru. Sporą jego ilość zawiera także herbata.

Ziołolecznictwo

Istnieje wiele preparatów ziołowych, które łagodzą podrażnienia i stany zapalne w obrębie tkanek przyzębia. Do dezynfekcji jamy ustnej i wzmocnienia dziąseł stosuje się rozcieńczone w wodzie nalewki z nagietka, balsamowca mirry, bratwy barwierskiej i szałwii lekarskiej. Można także używać tych nalewek w postaci nie rozcieńczonej do pędzlowania dziąseł. Polecane są także napary z takich ziół jak:

• rdes wężownik
• gorzknik kanadyjski
• kora dębu
• szkarłatka amerykańska
• werbena pospolita

Homeopatia

Dolegliwości towarzyszące chorobom przyzębia można łagodzić, stosując preparaty homeopatyczne, takie jak:

• Mercurius solubilis - w krwawieniu z dziąseł i nieświeżym oddechu
• Acidum fluoricum, Silicea, Acidum nitricum i Arnica - w przypadkach ropni trzyzębnych, pęcherzyków na dziąsłach, obnażonych szyjek zębowych i nadwrażliwości zębów i dziąseł